การหมุนเวียนของน้ําเหลือง คือ

• การไหลของน้ําเหลือง

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การหมุน     การหมุนเป็นวงกลม การปั่น การบิด การวน การวนรอบ การเวียน การหมุนรอบ
• การหมุนเวียน     การหมุนรอบ การค่อย ๆ ปรากฎขึ้น การเจริญเติบโต ความก้าวหน้า การวน การหมุนรอบอย่างรวดเร็ว การปั่น การวกวน การหมุนกลับอย่างฉับพลัน ปริวรรตกรรม
• หมุน     ก. หันเวียนไปในแนวโค้ง เช่น โลกหมุน, ทำให้หันเวียนไปในแนวโค้ง เช่น หมุนเข็มนาฬิกา, ( ปาก ) นำสิ่งของไปจำนำหรือขายเพื่อเอาเงินมาใช้.
• หมุนเวียน     ก. เวียนไป, เปลี่ยนมือไป.
• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• เวียน     ๑ ก. อาการที่ของสิ่งหนึ่งเคลื่อนไหวไปรอบ ๆ ของอีกสิ่งหนึ่ง เช่น เดินเวียนรอบบ้าน; อาการที่ทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า เช่น เวียนรับเวียนส่ง เวียนไปเวียนมา.
• วี     ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
• นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• ของ     น. สิ่งต่าง ๆ. บ. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง).
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• น้ํา     น้ํากิน น้ําดื่ม น้ําเปล่า น้ําดิบ อุทก อัมพุ ธาร ธารา ลําธาร สายธาร ห้วย ของเหลว ศิรา แม่น้ํา วารี สาคร ห้วงน้ํา แม่น้ําลําคลอง น้ําจืด น้ําสะอาด
• น้ําเหลือง     ของเหลวที่อยู่ในหลอดน้ําเหลือง
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหลือ     เหฺลือ ก. เกิน, เกินต้องการ, มาก, มากเกิน; ยังอยู่, ค้างอยู่, ยังไม่หมด.
• เหลือง     ๑ เหฺลือง ว. สีอย่างสีรงทองหรือขมิ้น. ๒ เหฺลือง น. พริกเหลือง. ( ดู เดือยไก่ ). ๓ เหฺลือง ดู กุ้งเหลือง . ๔ เหฺลือง ดู
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).