การโหยไห้ คือ
"การโหยไห้" อังกฤษ
- การคร่ําครวญ
การร่ําไห้
ความโศกเศร้าเสียใจ
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- การ ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
- รโห น. ลับ, สงัด, เงียบ. ( ป. ).
- โหย โหยฺ ก. อ่อนกำลัง, อ่อนใจ; ครวญถึง, ร่ำร้อง; มักใช้ประกอบคำอื่น ๆ เช่น โหยหา โหยหิว โหยหวน โหยไห้.
- โหยไห้ ก. ร้องไห้คร่ำครวญถึง.
- หย หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
- ไห น. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น.
- ไห้ ( วรรณ ) ก. อาการที่น้ำตาไหลเพราะประสบอารมณ์อันแรงกล้า เช่น ไห้ร่ำรักลูกไท้ ไห้บ่รู้กี่ไห้ ลูกแก้วกับตน แม่เอย. ( ลอ ), มักใช้เข้าคู่กับคำ ร้อง
- การโหยหา n. การคร่ำครวญหา ชื่อพ้อง: ความปรารถนา ตัวอย่างการใช้: การโหยหาความรักเป็นพฤติกรรมของคนที่ขาดความอบอุ่นในวัยเด็ก
- การโหม่ง การโหม่งลูก
- การโหม่งลูก การโหม่ง
- การโหวต การลงคะแนนเสียง
- การโห่ร้อง คําอุทานแสดงความตื่นเต้น
- กรรโหย กัน- (โบ; กลอน) ก. โหย, คร่ำครวญ, เช่น มีกระเรียนร้องก้องกรรโหย. (สมุทรโฆษ).
- การโมโหโทโส การมีอารมณ์เกรี้ยวกราด การโกรธเคืองอย่างรุนแรง