กินไม่เหลือ คือ

• กินเกลี้ยง

• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่เหลือ     หมด เกลี้ยง เรียบ
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหลือ     เหฺลือ ก. เกิน, เกินต้องการ, มาก, มากเกิน; ยังอยู่, ค้างอยู่, ยังไม่หมด.
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• คนไม่กินเหล้า    ผู้ไม่ดื่มสุรา
• ไม่มีเหลือ    พร่อง หมด หมดเกลี้ยง ใช้หมด หายไปหมด
• ไม่เหลือมือ    ควบคุมได้ ปกครองได้
• กินเหลือ    เหลือ
• กินเหล็กกินไหล    (สำ) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.
• ซึ่งไม่มีเหลือ    ซึ่งหมดเกลี้ยง ซึ่งใช้หมดสิ้น
• เศษไม้เหลือ    เศษไม้ เศษไม้จากการไสกบ
• ไม่ช่วยเหลือ    เปล่าประโยชน์ ไร้ประโยชน์
• สี่เหลี่ยมด้านไม่เท่า    น. รูปสี่เหลี่ยมที่ไม่มีด้านเท่ากันเลย.