ขวะไขว่เขวี่ย คือ

• ขฺวะไขฺว่เขฺวี่ย
  (กลอน) ก. ขวักไขว่ เช่น เดินขวะไขว่เขวี่ย. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

• วะ     ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;
• ไข     ๑ น. มันข้น, น้ำมันที่ได้จากสัตว์ พืช หรือแร่ ที่แข็งตัวในอุณหภูมิปรกติ; น้ำมันที่มีสถานะเป็นของแข็งเนื่องจากอยู่ในอุณหภูมิต่ำ. ( อ. wax). ๒
• ไขว่     ไขฺว่ ก. ไขว้ เช่น ไขว่ชะลอม, ก่ายกัน. ว. อาการที่เคลื่อนไหวไปมาอย่างสับสน เช่น เดินไขว่ โบกมือไขว่. น.
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขว     เขฺว ว. เหไปนอกทาง, ผิดทาง, ไม่ตรงทาง.
• วี     ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ไขว้เขว    ก. สับกัน; (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า เอาของไปจำนำ.
• คะไขว่    -ไขฺว่ (กลอน) ว. ขวักไขว่, สับสน, โบราณเขียนเป็น คไขว่ ก็มี เช่น ขว้างหอกซรัดคไขว่ ไล่คคลุกบุกบัน. (ตะเลงพ่าย).
• ทําให้ไขว้เขว    กวนสมาธิ ทําให้งุนงง ทําให้สับสน ทําให้เสียสมาธิ
• ขวักไขว่    ขฺวักไขฺว่ ว. อาการที่เคลื่อนไหวสวนกันไปมาอย่างสับสน เช่น เดินขวักไขว่ บินขวักไขว่.
• ไขว้    ไขฺว้ ก. ขัด เช่น ไขว้เฉลว, สับกัน เช่น ส่งของไขว้ คือ เอาของคนหนึ่งไปส่งคืนให้อีกคนหนึ่ง, ก่ายสับกัน เช่น ไขว้ขา; กิริยาที่เตะตะกร้อด้วยบิดเท้าไปอีกข้างหนึ่ง เรียกว่า เตะไขว้.
• ความไขว้เขว    ความสับสน ความเข้าใจผิด
• สิ่งที่ทําให้ไขว้เขว    สิ่งรบกวน สิ่งที่ทําให้เสียสมาธิ
• ขวับเขวียว    ขฺวับ, ขฺวับเขฺวียว ว. เสียงหวดไม้เรียว.