ขว้างแฉลบ คือ

• ดูอย่างผิวเผิน
  ตักของสิ่งที่ลอยอยู่บนผิวหน้าของเหลวออก
  ทำให้คลุมไปด้วยฝ้า
  มองผ่านไปอย่างรวดเร็ว
  อ่านอย่างลวก ๆ
  เกิดเป็นฝ้าอยู่บนผิวหน้า

• ขว้าง     ขฺว้าง ก. เอี้ยวตัวเบี่ยงแขนไปทางหลังแล้วซัดสิ่งที่อยู่ในมือออกไปโดยแรง.
• ว้า     ๑ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกไม่พอใจหรือผิดจากที่คาดไว้เป็นต้น. ว. คำออกเสียงลงท้ายประโยคแสดงความสงสัยหรือปลอบใจเป็นต้น เช่น หายไปไหนว้า
• ว้าง     ว. เปล่า, ว่าง.
• แฉ     ๑ น. เครื่องตีชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ สำหรับตีขัดจังหวะ เล็กกว่าฉาบ. ๒ ก. แบ, ตีแผ่, เปิดเผย, เช่น แฉไพ่.
• แฉลบ     ๑ ฉะแหฺลบ ก. อาการของสิ่งแบน ๆ เคลื่อนเฉไปเฉมาไม่ตรงแนวทาง เช่น ว่าวแฉลบ ร่อนกระเบื้องให้แฉลบไปตามผิวน้ำ. ว.
• ฉล     ฉะละ, ฉน น. ความฉ้อโกง. ก. โกง. ( ป. , ส. ).
• ลบ     ก. ทำให้หายไปด้วยอาการเช็ดหรือถู, ทำให้หายไป เช่น น้ำลบฝั่ง; หักออก, ชักออก, (ใช้แก่วิธีเลข). ว. ที่เป็นไปในทางร้าย ทางไม่ดี หรือทางทำลาย เช่น
• ซึ่งแฉลบไป    ซึ่งเบนไป
• แล่นแฉลบ    v. อาการเคลื่อนเฉไปเฉมาไม่ตรงแนวทาง ตัวอย่างการใช้: รถคันนั้นแล่นแฉลบมาอย่างรวดเร็วก่อนพลิกคว่ำ
• การแฉลบ    กระสุนที่กระดอน การกระดอนกลับ การสะท้อน การเด้งกลับ
• ปีกที่ติดกับข้างเรือให้แฉลบน้ำ    เรือปีกน้ำ
• แฉละ    ฉะแหฺละ ก. แล่, เถือให้เป็นชิ้นบาง ๆ, เชือด, ชำแหละ ก็ใช้.
• แฉล้ม    ฉะแล่ม ว. สวย, งดงาม, แช่มช้อย, แชล่ม หรือ แสล้ม ก็ใช้.
• ดังแฉ่    ฟ่อ ทําเสียงฟ่อ
• เสียงแฉ่    เสียงฟ่อ