ซึ่งแฉลบไป คือ

• ซึ่งเบนไป

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• แฉ     ๑ น. เครื่องตีชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ สำหรับตีขัดจังหวะ เล็กกว่าฉาบ. ๒ ก. แบ, ตีแผ่, เปิดเผย, เช่น แฉไพ่.
• แฉลบ     ๑ ฉะแหฺลบ ก. อาการของสิ่งแบน ๆ เคลื่อนเฉไปเฉมาไม่ตรงแนวทาง เช่น ว่าวแฉลบ ร่อนกระเบื้องให้แฉลบไปตามผิวน้ำ. ว.
• ฉล     ฉะละ, ฉน น. ความฉ้อโกง. ก. โกง. ( ป. , ส. ).
• ลบ     ก. ทำให้หายไปด้วยอาการเช็ดหรือถู, ทำให้หายไป เช่น น้ำลบฝั่ง; หักออก, ชักออก, (ใช้แก่วิธีเลข). ว. ที่เป็นไปในทางร้าย ทางไม่ดี หรือทางทำลาย เช่น
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ขว้างแฉลบ    ดูอย่างผิวเผิน ตักของสิ่งที่ลอยอยู่บนผิวหน้าของเหลวออก ทำให้คลุมไปด้วยฝ้า มองผ่านไปอย่างรวดเร็ว อ่านอย่างลวก ๆ เกิดเป็นฝ้าอยู่บนผิวหน้า
• แล่นแฉลบ    v. อาการเคลื่อนเฉไปเฉมาไม่ตรงแนวทาง ตัวอย่างการใช้: รถคันนั้นแล่นแฉลบมาอย่างรวดเร็วก่อนพลิกคว่ำ
• การแฉลบ    กระสุนที่กระดอน การกระดอนกลับ การสะท้อน การเด้งกลับ
• ซึ่งหักลบไป    ซึ่งอนุมานได้
• หลบไป    หลีกทาง หลีกไป หลบเข้าข้าง แอบไปด้านข้าง หลีกหนี ถอยไป
• ปีกที่ติดกับข้างเรือให้แฉลบน้ำ    เรือปีกน้ำ
• แฉละ    ฉะแหฺละ ก. แล่, เถือให้เป็นชิ้นบาง ๆ, เชือด, ชำแหละ ก็ใช้.
• แฉล้ม    ฉะแล่ม ว. สวย, งดงาม, แช่มช้อย, แชล่ม หรือ แสล้ม ก็ใช้.
• พาหลบไป    แอบพาไป