ขี่เลื่อน คือ

• นั่งเลื่อน

• ขี่     ก. นั่งเอาขาคร่อม, โดยปริยายหมายถึงนั่งไปในยานพาหนะ.
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• เลื่อน     น. ยานชนิดหนึ่งไม่มีล้อ ใช้ลากไปตามท้องนาและหมู่บ้าน สำหรับบรรทุกฟ่อนข้าวเป็นต้น, บางถิ่นเรียกว่า กะเลิด, ยานชนิดหนึ่งใช้แถบขั้วโลก ไม่มีล้อ
• ลื่อ     น. ลูกของเหลน.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ขี่เลื่อนสุนัข    นั่งเลื่อนสุนัข
• ขับขี่แคร่เลื่อน    เดินทางโดยแคร่เลื่อน
• นั่งเลื่อนสุนัข    ขี่เลื่อนสุนัข
• ผู้ขับขี่แคร่เลื่อน    ผู้นำแคร่เลื่อน ม้าหรือสัตว์อื่นที่ลากแคร่เลื่อน
• ข่อน    ว. ปั่นป่วน, ไม่สบายใจ, โดยมากใช้เป็นคำคู่ เช่น อกใจมันให้ข่อน ๆ จะนั่งนอนก็ไม่หลับสนิท. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
• ข้อน    ก. ตี, ทุบ, ค่อน ก็ใช้.
• ก้อนเล็กๆ ที่ขึ้นบนผิวหนัง    หูด ไฝ
• ขั้นดีเลิศ    ขั้นสูงสุด ระดับสูงสุด ระดับสุดยอด
• ขี้เลน    โคลน เลน ี้โคลน ขี้โคลน
• ขี้เลื่อย    1) n. ผงไม้หยาบๆ ที่เกิดจากการเลื่อย ตัวอย่างการใช้: ขี้เลื่อยที่มีขนาดเล็กควรอัดให้เป็นก้อนเสียก่อน เพื่อสะดวกในการหยิบฉวย 2) adj. , ชื่อพ้อง: ปัญญาทึบ คำตรงข้าม: ฉลาด, หลักแหลม