ขุนน้ำ คือ
สัทอักษรสากล: [khun nām] การออกเสียง:
"ขุนน้ำ" การใช้"ขุนน้ำ" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- น. สายน้ำที่ไหลจากยอดเขา.
- ขุน ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, หัวหน้า, บรรดาศักดิ์ข้าราชการรองจากหลวงลงมา เช่น ขุนวิจิตรมาตรา; เรียกหมากรุกตัวสำคัญที่สุด. ว. ใหญ่ เช่น ขุนเขา. ๒ ก.
- น้ำ น. สารประกอบซึ่งมีองค์ประกอบเป็นธาตุไฮโดรเจนและออกซิเจนในอัตราส่วน ๑ : ๘ โดยน้ำหนัก เมื่อบริสุทธิ์มีลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี กลิ่น รส
- กล่อนน้ำ น้ำขังเฉพาะที่
- กังหันน้ำ กังหัน ระหัดน้ำ เครื่องกังหัน
- กันน้ำ กันทะลุ ซึ่งพิสูจน์แล้ว ป้องกันไฟได้ ไม่ซึม
- กินน้ำ ก. มีท้องเรือจมลึกลงไปในน้ำ เช่น เรือกินน้ำตื้น เรือกินน้ำลึก.
- ชั้นน้ำ ชั้นหินอุ้มน้ำ
- ต้นน้ำ น. แหล่งที่เกิดของลำน้ำ, ยอดน้ำ ก็เรียก.
- ทวนน้ำ ต้นทางน้ำ
- ทันน้ำ ว. ให้ทันคราวน้ำขึ้น.
- น่านน้ำ น. พื้นที่ทางน้ำ, เขตทางน้ำ.
- พื้นน้ำ n. ผิวบนของน้ำ ตัวอย่างการใช้: เจ้าหน้าที่สำรวจบริเวณพื้นที่ป่าเกาะพะงัน ซึ่งรวมทั้งเกาะแก่งและพื้นน้ำ เพื่อพิจารณาจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ
- รุ้งกินน้ำ n. ลำแสงของดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ที่ฉายผ่านละอองน้ำในอากาศ ทำให้เห็นเป็นวงโค้งสีต่างๆ 7 สี ชื่อพ้อง: รุ้ง ตัวอย่างการใช้: แสงสีของรุ้งกินน้ำที่วาดโค้งอยู่บนท้องฟ้าคงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำ
- ว่านน้ำ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Acorus calamus L. ในวงศ์ Araceae ชอบขึ้นอยู่ในที่ชื้นแฉะ เหง้ามีกลิ่นฉุนแรง, พายัพเรียก กะส้มชื่น.
- สันปันน้ำ น. แนวสันเขาหรือสันเนินซึ่งเป็นแนวเขตแบ่งระหว่างลุ่มน้ำ, สันเขาหรือบริเวณที่สูงซึ่งแบ่งน้ำให้ไหลไปลงแม่น้ำลำธารที่อยู่แต่ละด้านของสันเขาหรือบริเวณที่สูงนั้น มักปรากฏเป็นแนวตอนบนสุดของทิวเขาซึ่งแบ่งเ