สันปันน้ำ คือ

• น. แนวสันเขาหรือสันเนินซึ่งเป็นแนวเขตแบ่งระหว่างลุ่มน้ำ, สันเขาหรือบริเวณที่สูงซึ่งแบ่งน้ำให้ไหลไปลงแม่น้ำลำธารที่อยู่แต่ละด้านของสันเขาหรือบริเวณที่สูงนั้น มักปรากฏเป็นแนวตอนบนสุดของทิวเขาซึ่งแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำที่มีทิศทางการไหลตรงข้ามกัน.

• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• ปัน     ก. แบ่ง เช่น ปันเป็นส่วน ๆ, แบ่งซื้อ ในคำว่า ขอปัน, แบ่งขาย ในคำว่า ปันให้.
• น้ำ     น. สารประกอบซึ่งมีองค์ประกอบเป็นธาตุไฮโดรเจนและออกซิเจนในอัตราส่วน ๑ : ๘ โดยน้ำหนัก เมื่อบริสุทธิ์มีลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี กลิ่น รส
• สันปันน้ํา    สันเขา เทือกเขา
• สิ่งที่อยู่ในน้ำ    สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ใต้ผิวน้ำ เรือดำน้ำ
• ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ    (สำ) น. สิ่งที่มีอยู่หรือเกิดตามธรรมชาติ อันอาจนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้.
• กล่อนน้ำ    น้ำขังเฉพาะที่
• กังหันน้ำ    กังหัน ระหัดน้ำ เครื่องกังหัน
• กันน้ำ    กันทะลุ ซึ่งพิสูจน์แล้ว ป้องกันไฟได้ ไม่ซึม
• กินน้ำ    ก. มีท้องเรือจมลึกลงไปในน้ำ เช่น เรือกินน้ำตื้น เรือกินน้ำลึก.
• ขุนน้ำ    น. สายน้ำที่ไหลจากยอดเขา.
• ชั้นน้ำ    ชั้นหินอุ้มน้ำ
• ต้นน้ำ    น. แหล่งที่เกิดของลำน้ำ, ยอดน้ำ ก็เรียก.
• ทวนน้ำ    ต้นทางน้ำ
• ทันน้ำ    ว. ให้ทันคราวน้ำขึ้น.