ข้อบัญญัติโทษ คือ

• บทกําหนดโทษ
  บทลงโทษ

• ข้อ     น. ส่วนที่อยู่ระหว่างปล้องของไม้ไผ่หรืออ้อยเป็นต้น, ส่วนตรงที่ของ ๒ สิ่งมาต่อกัน เช่น ข้อต่อท่อประปา; ตอนหนึ่ง ๆ, ชิ้นหนึ่ง ๆ, ท่อนหนึ่ง ๆ, เช่น
• ข้อบัญญัติ     ( กฎ ) น. กฎหมายที่องค์การบริหารส่วนท้องถิ่นตราขึ้นเพื่อใช้บังคับในเขตขององค์การบริหารส่วนท้องถิ่นนั้น ๆ เช่น ข้อบัญญัติจังหวัด
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• บัญญัติ     บันหฺยัด น. ข้อความที่ตราหรือกำหนดขึ้นไว้เป็นข้อบังคับ เป็นหลักเกณฑ์ หรือเป็นกฎหมาย เช่น พระราชบัญญัติ พุทธบัญญัติ บัญญัติ ๑๐ ประการ. ก.
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติโทษ     ครหา ติเตียน ตําหนิ
• โท     ว. สอง, ชั้นที่ ๒ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้นหรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ต่ำกว่าเอก สูงกว่าตรี) เช่น ร้อยโท ข้าราชการชั้นโท ปริญญาโท;
• โทษ     โทด, โทดสะ- น. ความไม่ดี, ความชั่ว, เช่น โทษแห่งความเกียจคร้าน, ความผิด เช่น กล่าวโทษ, ผลแห่งความผิดที่ต้องรับ เช่น ถูกลงโทษ, ผลร้าย เช่น
• ตัดสินโทษ    ตัดสิน ตัดสินลงโทษ พิพากษา
• ต้องโทษ    ก. ถูกตัดสินให้ลงโทษในคดีอาญา.
• ตําหนิโทษ    คาดโทษ ภาคทัณฑ์
• ตัดสินลงโทษ    ตัดสินโทษ พิพากษา
• ผู้ต้องโทษ    n. ผู้ถูกตัดสินให้ลงโทษในคดีอาญา ตัวอย่างการใช้: การส่งลายนิ้วมือไปตรวจที่กองทะเบียนกรมตำรวจ ก็เพื่อดูว่าคนผู้นั้นเคยเป็นผู้ต้องโทษหรือมีคดีอื่นติดตัวหรือไม่ clf.: คน
• โทษ-    โทด, โทดสะ- น. ความไม่ดี, ความชั่ว, เช่น โทษแห่งความเกียจคร้าน, ความผิด เช่น กล่าวโทษ, ผลแห่งความผิดที่ต้องรับ เช่น ถูกลงโทษ, ผลร้าย เช่น ยาเสพติดให้โทษ. ก. อ้างเอาความผิดให้ เช่น อย่าโทษเด็กเลย. (ส
• ขี้ราดโทษล่อง    (สำ) ก. ทำผิดเอง แล้วกลับโทษผู้อื่น.