คนช่างนินทา คือ

• คนชอบซุบซิบนินทา

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ช่าง     ๑ น. ผู้ชำนาญในการฝีมือหรือศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ช่างตัดเสื้อ ช่างไม้ ช่างไฟ. ว. มีนิสัยชอบในทางใดทางหนึ่ง เช่น ช่างคิด ช่างพูด
• ช่างนินทา     ปากมาก พูดมาก
• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• นินทา     น. คำติเตียนลับหลัง. ก. ติเตียนลับหลัง. ( ป. , ส. นินฺทา ว่า การติเตียน).
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• คนชอบนินทา    ขาเมาท์
• ต้นทางน้ำ    ทวนน้ำ
• เส้นทางน้ำ    ทางน้ำ
• เดินทางทางน้ํา    เดินทางโดยเรือ
• คนชอบซุบซิบนินทา    คนชอบปล่อยข่าวลือ คนช่างนินทา
• คนที่หลงทาง    คนที่พลัดหลง
• คนเดินทาง    คนท่องเที่ยว นักเดินทาง ผู้เดินทาง นักทัศนาจร นักท่องเที่ยว นักเที่ยว คนโดยสาร ผู้โดยสาร
• ซึ่งนินทา    ซึ่งซุบซิบ