คนตีกลอง คือ
"คนตีกลอง" การใช้"คนตีกลอง" อังกฤษ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- คนตี ผู้ตี
- ตี ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
- ตีกลอง รัวกลอง
- กล กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
- กลอง ๑ กฺลอง น. เครื่องตีทำด้วยไม้เป็นต้น มีลักษณะกลม กลวง ขึงด้วยหนัง มีหลายชนิด, ถ้าขึ้นหนังหน้าเดียว มีรูปยาวมาก ใช้สะพายในเวลาตี เรียกว่า
- ลอง ๑ น. ของที่ทำรองรับไว้ชั้นใน เช่น ลองพระสุพรรณราช; ส่วนที่ประกอบชั้นนอกของพระโกศหรือโกศ เรียกว่า พระลอง หรือ ลอง. ๒ ก.
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- คนเล่นกลอง มือกลอง คนตีกลอง
- คนลักลอบเข้าเมือง ไคโอตี
- คนติ๊งต๊อง คนบ้า
- คนกลับกลอก คนสับปลับ คนตลบตะแลง คนพูดกลับกลอก คนไม่รักษาคำพูด คนพูดอย่างทำอย่าง
- ไม้กลอง ไม้ตีกลอง
- ของที่ใช้หลอกผู้คนให้กลัว เครื่องราง
- กลอนตลาด น. คำกลอนสามัญ โดยมากเป็นกลอน ๘ เช่น กลอนนิราศ นิทานคำกลอน.
ประโยค
- ก็ได้ เคฟวาน บอกให้คนตีกลองส่งสัญญาณเรียกรวมพล
- คนตีกลองเล่นโดยคิดเป็น เหรียญทองแดงอยู่ที่หาดฝั่งตะวันออก
- # ฉันจะเดินนำขบวน ใจฉันคือคนตีกลอง #
- คนตีกลองจากอิลิโนยทำแตนชบูมแบง
- ปกติ พวกเด็กๆ จะเป็นคนตีกลอง