คนที่พึมพำ คือ

• สิ่งที่ทำเสียงหึ่ง
  เครื่องไฟฟ้าที่ให้สัญญาณเรียก

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนที     ๑ คน- น. กุณฑี, หม้อน้ำ, หม้อน้ำมีหู, เต้าน้ำ. ๒ คน- น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Vitex trifolia L. var. simplicifolia Cham. ในวงศ์ Labiatae
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• นที     นะ- ( แบบ ) น. แม่น้ำ. ( ป. ).
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• พึม     ว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.
• พึมพำ     ก. พูดค่อย ๆ จับความไม่ได้ เช่น เขาพึมพำอยู่คนเดียว.
• พำ     ก. ปำ, คว่ำลง, คะมำลง, ปักลง.
• พูดพึมพำ    การพูดพร่ำ การพูดอย่างเร็ว ๆ ที่ไร้สาระ พูดพร่ำ พูดอย่างรวดเร็วและไม่ชัดเจน พึมพำ
• ดังพึมพำ    กระเพื่อม
• บ่นพึมพำ    บ่น งอแง พึมพำ ทำปากกระหมุบกระหมิบ
• การพึมพำ    การพูดพึมพำ
• เสียงพึมพำ    การบ่นอุบอิบ เสียงเต้นของหัวใจที่มีลิ้นผิดปกติที่ได้ยินผ่านเครื่องฟันเสียง เสียงงึมงำ