ดังพึมพำ คือ

• กระเพื่อม

• ดัง     ๑ น. สันจมูก, ใช้ว่า ดั้ง ก็มี. ๒ ว. บังเกิดเสียงขึ้นหรือทำให้เสียงบังเกิดขึ้นอย่างแรง เช่น กลองดัง พูดดัง เสียงดัง. ๓ ว. เช่น, อย่าง,
• พึม     ว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.
• พึมพำ     ก. พูดค่อย ๆ จับความไม่ได้ เช่น เขาพึมพำอยู่คนเดียว.
• พำ     ก. ปำ, คว่ำลง, คะมำลง, ปักลง.
• เสียงพึมพำ    การบ่นอุบอิบ เสียงเต้นของหัวใจที่มีลิ้นผิดปกติที่ได้ยินผ่านเครื่องฟันเสียง เสียงงึมงำ
• บ่นพึมพำ    บ่น งอแง พึมพำ ทำปากกระหมุบกระหมิบ
• พูดพึมพำ    การพูดพร่ำ การพูดอย่างเร็ว ๆ ที่ไร้สาระ พูดพร่ำ พูดอย่างรวดเร็วและไม่ชัดเจน พึมพำ
• การพึมพำ    การพูดพึมพำ
• คนที่พึมพำ    สิ่งที่ทำเสียงหึ่ง เครื่องไฟฟ้าที่ให้สัญญาณเรียก
• เครื่องพิมพ์ดีด    พิมพ์ดีด คนพิมพ์ดีด นักชก นักต่อยตี แบบตัวพิมพ์ดีด
• การพูดพึมพำ    การพึมพำ
• เสียงพึมพำแสดงความไม่พอใจหรืออื่น ๆ    การครวญคราง การโทมนัส รับน้ำหนักมากเกินไป เสียงครวญคราง เสียงลมที่คล้ายเสียงครวญคราง
• พิมพ์ด้วยเครื่องพิมพ์ดีด    พิมพ์ดีด
• เครื่องพิมพ์ดีดไฟฟ้า    พิมพ์ดีดไฟฟ้า
• หนังสือที่พิมพ์ด้วยตัวเรียงพิมพ์    ตัวพิมพ์