คนฟุ่มเฟือย คือ

• คนสุรุ่ยสุร่าย
  คนใช้เงินเปลือง

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ฟุ     ว. ฉุ, น่วม ๆ, ไม่แน่น, เช่น แอปเปิลเนื้อฟุ ขนมถ้วยฟู (แบบจีน) เนื้อฟุ.
• ฟุ่มเฟือย     ว. สุรุ่ยสุร่าย, ใช้จ่ายโดยไม่คำนึงถึงความสิ้นเปลือง, เกินความจำเป็น เช่น ใช้ถ้อยคำฟุ่มเฟือย.
• เฟือ     ก. เหลือมาก, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือเฟือ.
• เฟือย     น. ที่ริมน้ำซึ่งมีหญ้าหรือไม้ขึ้นระกะอยู่.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• คนใช้เงินฟุ่มเฟือย    คนสุรุ่ยสุร่าย
• สิ่งฟุ่มเฟือย    สิ่งไม่จําเป็น
• อยู่อย่างฟุ่มเฟือย    มีความปีติยินดีมาก อยู่อย่างเพลิดเพลิน
• อย่างฟุ่มเฟือย    อย่างเยิ่นเย้อ อย่างฟุ้งเฟ้อ อย่างสิ้นเปลือง อย่างสุรุ่ยสุร่าย อย่างมากมายเกินขอบเขต อย่างทุ่มเท อย่างหรูหรา
• ใช้อย่างฟุ่มเฟือย    ใช้มากเกินไป
• ของฟุ่มเฟือย    สินค้าฟุ่มเฟือย
• ความฟุ่มเฟือย    ความสุรุ่ยสุร่าย ความฟุ้งเฟ้อ ความซ้ําซ้อน การใช้คําฟุ่มเฟือย ความหรูหรา ความสิ้นเปลือง
• สินค้าฟุ่มเฟือย    n. สินค้าราคาแพงที่เกินความความจำเป็นต้องใช้ในการดำรงชีวิต ชื่อพ้อง: ของฟุ่มเฟือย ตัวอย่างการใช้: กองทุนของหมู่บ้านต้องหมดไปกับสินค้าฟุ่มเฟือยที่ไม่ได้เกิดประโยชน์กับการผลิตระดับชุมชน
• สิ่งที่ฟุ่มเฟือย    ความมีมากเกิน ความเกินต้องการ ความไม่จำเป็น จำนวนที่เกิน

• จะพูดอย่างไรก็ตามใจ แต่ไม่ใช่คนฟุ่มเฟือยหรอก
• เธอเป็นคนฟุ่มเฟือยและฮิสทีเรีย
• แม่หาว่าฉันเป็นคนฟุ่มเฟือย