คนฟอกให้ขาว คือ

• ภาชนะที่ใช้ในการฟอกให้ขาว
  อัฒจันทร์กลางแจ้ง
  เครื่องฟอกให้ขาว

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• ฟอก     ก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ฟอกผ้า ฟอกจิตใจ.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาว     ๑ น. สีชนิดหนึ่งเหมือนสำลี. ว. มีสีอย่างสำลี, โดยปริยายหมายความว่า แจ่มแจ้ง, สะอาดบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน. ๒ น. เทียนขาว. ( ดู เทียนขาว
• เครื่องฟอกให้ขาว    คนฟอกให้ขาว ภาชนะที่ใช้ในการฟอกให้ขาว อัฒจันทร์กลางแจ้ง
• ภาชนะที่ใช้ในการฟอกให้ขาว    คนฟอกให้ขาว อัฒจันทร์กลางแจ้ง เครื่องฟอกให้ขาว
• คนฟอกหนัง    ช่างฟอกหนัง
• ฟอกขาว    1) v. ทำให้เป็นสีขาว หรือมีลักษณะขาวขึ้นโดยใช้สารเคมี ชื่อพ้อง: ฟอก ตัวอย่างการใช้: ประเทศสวีเดนเลิกจำหน่ายผ้าอนามัยชนิดสอดที่ฟอกขาวตั้งแต่ปลายปี 2532 2) adj. ที่ทำให้เป็นสีขาว
• ยาฟอกขาว    เครื่องฟอกขาว
• เครื่องฟอกขาว    ยาฟอกขาว
• ออกเป็นฟอง    ผุดเป็นฟอง มีฟอง เป็นฟอง
• ทําให้เป็นฟอง    ทําให้เกิดฟอง
• ปั่นให้เป็นฟอง    กลายเป็นฟอง เดือดพล่าน เป็นฟอง