คนสวมแว่น คือ

• คนสวมแว่นตา
  ผู้สวมแว่นตา
  คนสวมแว่นสายตา

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวม     ก. กิริยาที่เอาของที่เป็นโพรงเป็นวงเป็นต้นครอบลงบนอีกสิ่งหนึ่ง เช่น สวมชฎา สวมหมวก เกี้ยวสวมจุก, คล้อง เช่น สวมพวงมาลัย, นุ่ง ในคำว่า สวมกางเกง,
• สวมแว่น     คล้ายสวมแว่นตา คล้ายแว่น สวมแว่นตา
• แว่น     ๑ น. สิ่งที่เป็นแผ่นเป็นวงหรือเป็นดวง เช่น หั่นมะเขือเทศให้เป็นแว่น, ใช้แก่สิ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น อาจจะมีคำอื่นมาขยาย
• คนสวมแว่นตา    คนสวมแว่น ผู้สวมแว่นตา คนสวมแว่นสายตา
• คนสวมแว่นสายตา    คนสวมแว่น คนสวมแว่นตา ผู้สวมแว่นตา
• ผู้สวมแว่นตา    คนสวมแว่น คนสวมแว่นตา คนสวมแว่นสายตา
• สวมแว่นตา    คล้ายสวมแว่นตา คล้ายแว่น สวมแว่น
• คล้ายสวมแว่นตา    คล้ายแว่น สวมแว่น สวมแว่นตา
• วอมแวม    ว. ลักษณะของแสงที่มองเห็นเรือง ๆ ไหว ๆ อยู่ในระยะไกล เช่น ในเวลากลางคืนพอมองเห็นแสงไฟวอมแวมอยู่ในที่ไกล ก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย กระท่อมหลังนั้นคงมีคนอยู่ เพราะเห็นไฟวอม ๆ แวม ๆ อยู่ มีแสงไฟจากเรือ
• วามแวม    adj. ที่เป็นแสงแวบๆ วาบๆ , ชื่อพ้อง: วาม, วับๆ ตัวอย่างการใช้: เรือนบ้านร้านโรงมีแสงไฟวามแวมปรากฏอยู่
• แว่นรวมแสง    แว่นรวมแสงแดด
• คนสวน    น. ลูกจ้างที่มีหน้าที่ดูแลรักษาต้นไม้, ลูกจ้างทำสวน.
• คนสวย    สาวงาม ความมีเสน่ห์ คนงาม หญิงงาม

• ตอนนี้ ทุกคนสวมแว่นแล้วใช่มั้ย
• คนสวมแว่นเขาเป็นใคร