ผู้สวมแว่นตา คือ

• คนสวมแว่น
  คนสวมแว่นตา
  คนสวมแว่นสายตา

• ผู้     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวม     ก. กิริยาที่เอาของที่เป็นโพรงเป็นวงเป็นต้นครอบลงบนอีกสิ่งหนึ่ง เช่น สวมชฎา สวมหมวก เกี้ยวสวมจุก, คล้อง เช่น สวมพวงมาลัย, นุ่ง ในคำว่า สวมกางเกง,
• สวมแว่น     คล้ายสวมแว่นตา คล้ายแว่น สวมแว่นตา
• สวมแว่นตา     คล้ายสวมแว่นตา คล้ายแว่น สวมแว่น
• แว่น     ๑ น. สิ่งที่เป็นแผ่นเป็นวงหรือเป็นดวง เช่น หั่นมะเขือเทศให้เป็นแว่น, ใช้แก่สิ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น อาจจะมีคำอื่นมาขยาย
• แว่นตา     น. สิ่งที่ทำด้วยแก้วหรือวัสดุใส เป็นเครื่องสวมตาเพื่อช่วยให้แลเห็นชัดขึ้นเป็นต้น.
• ตา     ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
• คนสวมแว่นตา    คนสวมแว่น ผู้สวมแว่นตา คนสวมแว่นสายตา
• คล้ายสวมแว่นตา    คล้ายแว่น สวมแว่น สวมแว่นตา
• คนสวมแว่น    คนสวมแว่นตา ผู้สวมแว่นตา คนสวมแว่นสายตา
• คนสวมแว่นสายตา    คนสวมแว่น คนสวมแว่นตา ผู้สวมแว่นตา
• วอมแวม    ว. ลักษณะของแสงที่มองเห็นเรือง ๆ ไหว ๆ อยู่ในระยะไกล เช่น ในเวลากลางคืนพอมองเห็นแสงไฟวอมแวมอยู่ในที่ไกล ก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย กระท่อมหลังนั้นคงมีคนอยู่ เพราะเห็นไฟวอม ๆ แวม ๆ อยู่ มีแสงไฟจากเรือ
• วามแวม    adj. ที่เป็นแสงแวบๆ วาบๆ , ชื่อพ้อง: วาม, วับๆ ตัวอย่างการใช้: เรือนบ้านร้านโรงมีแสงไฟวามแวมปรากฏอยู่
• แว่นรวมแสง    แว่นรวมแสงแดด