คนเขมร คือ

• คนกัมพูชา
  ชาวเขมร
  ภาษาเขมร

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขม     เขมะ-, เข-มา น. เกษม, ความสบายใจ, ความพ้นภัย. ( ป. ; ส. เกฺษม).
• เขมร     ๑ ขะเหฺมน น. ชื่อประเทศและชนชาติที่อยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพรมแดนติดต่อกับไทย ลาว และเวียดนาม มีภาษาพูดอยู่ในตระกูลมอญ-เขมร
• ขม     ๑ ว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amaranthus วงศ์ Amaranthaceae มีหลายชนิด เช่น ผักขมหนาม ( A.
• มร     มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
• ขัดเขมร    ก. ถกเขมร เช่น ทะเลาะกูกำหมัดขัดเขมร. (ดึกดำบรรพ์).
• ถกเขมร    ก. นุ่งผ้าโจงกระเบนดึงชายให้สูงร่นขึ้นไปเหนือเข่า, ขัดเขมร ก็ว่า.
• คนทีเขมา    คนทีขะเหฺมา น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Vitex negundo L. ในวงศ์ Labiatae คล้ายต้นคนทีสอ แต่ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๓-๕ ใบ และมีขนาดใหญ่กว่า ดอกสีขาว ปลูกไว้ตามบ้าน ใช้ทำยาได้, ปัตตานีเรียก กุโนกามอ.
• ชนชาติเขมร    ชนชาติกัมพูชา ชนชาติขอม
• ชาวเขมร    คนกัมพูชา คนเขมร ภาษาเขมร
• ภาษาเขมร    ภาษากัมพูชา ภาษาขอม คนเขมร ชาวเขมร
• สาลิกาเขมร    น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
• เป็นเขม่าดำ    คล้ายขี้เขม่า คล้ายเขม่าดำ ดำมาก ดำสนิท ปกคลุมหรือทาด้วยขี้เขม่า
• ประเทศเขมร    กัมพูชา ประเทศกัมพูชา เขมร ราชอาณาจักรกัมพูชา

• บนชายหาดหรือทุกคนเขมรมีความเป็นมิตรดังนั้น