คนเจ้าทุกข์ คือ

• n.
  คนที่อยู่ในสภาพหมดอาลัยตายอยากในชีวิต ท้อแท้ ไม่กระตือรือร้นที่จะทำอะไร
  ตัวอย่างการใช้: ใบหน้าของเขาดูเหมือนเป็นคนเจ้าทุกข์ เพราะเขาไม่ค่อยยิ้มแย้ม

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ้า     ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, เช่น เจ้านคร; เชื้อสายของกษัตริย์นับตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป, บางแห่งหมายถึงพระเจ้าแผ่นดินก็มี เช่น
• เจ้าทุกข์     น. ผู้ที่เสียหายได้รับทุกข์หรือเดือดร้อน, ผู้ที่ไม่มีความสุขใจ. ว. ที่มีหน้าเศร้าอยู่เสมอ เช่น เด็กคนนี้อาภัพ หน้าตาเจ้าทุกข์.
• จ้า     ว. จัด, ยิ่ง, แรง, (ใช้แก่สี แสง หรือเสียง) เช่น สีจ้า แสงจ้า.
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุก     ทุกะ- ( แบบ ) น. หมวด ๒. ( ป. ). ๑ ว. แต่ละหน่วย ๆ ของจำนวนทั้งหมด, ทั้งหมดโดยหมายแยกเป็นหน่วย ๆ, เช่น คนที่เกิดมาแล้วมีปัญญาด้วยกันทุกคน
• ทุกข     ทุกขะ-, ทุก น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. ( ป. ; ส. ทุะข).
• ทุกข์     ทุกขะ-, ทุก น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. ( ป. ; ส. ทุะข).
• คนกินเจ    คนกินอาหารมังสวิรัติ ผู้กินแต่อาหารจําพวกผัก
• คนเจ็บ    n. ผู้ที่ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ เป็นต้น ชื่อพ้อง: คนบาดเจ็บ, คนป่วย, ผู้บาดเจ็บ ตัวอย่างการใช้: ผู้เห็นเหตุการณ์รีบพาคนเจ็บไปส่งโรงพยาบาลก่อน clf.: คน
• คนเจ้าชู้    n. ผู้ใฝ่ในทางชู้สาว ชื่อพ้อง: คนหัวงู ตัวอย่างการใช้: สามีของนารีเป็นคนเจ้าชู้ ดื่มเหล้าจัด และยังไม่รับผิดชอบครอบครัวอีกด้วย clf.: คน
• คนเจ็บไข้    คนป่วย คนเจ็บ คิลานะ
• คนถือศีลกินเจ    คนกินแต่ผักเป็นอาหาร นักมังสวิรัติ
• คนเจรจา    คนกลาง นายหน้า