คนเฉื่อย คือ
"คนเฉื่อย" การใช้"คนเฉื่อย" อังกฤษ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- เฉ ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
- เฉื่อย ๑ ว. เรื่อย ๆ, ช้า ๆ, เช่น ลมเฉื่อย ลมพัดเฉื่อย ๆ, ไม่รีบร้อน, อืดอาด, เช่น คนเฉื่อย ทำงานเฉื่อย ๆ. ๒ ( เคมี ) ว.
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- คนเฉื่อยแฉะ คนเกียจคร้าน
- คนทำงานเฉื่อย คนอู้งาน
- เย็นเฉื่อย ว. เย็นเพราะลมพัดมาเรื่อย ๆ เช่น ตรงนี้ลมพัดเย็นเฉื่อย; มีอารมณ์เรื่อย ๆ ช้า ๆ เช่น เขาเป็นคนอารมณ์เย็นเฉื่อย.
- เดินเฉื่อยๆ เดินอย่างเชื่องซึม เดินไปเรื่อยๆ
- คนเฉยชา คนไร้อารมณ์
- คนเพิกเฉย คนที่ไม่สนใจ คนละเลย คนสะเพร่า
- อย่างฉุนเฉียว อย่างโกรธ อย่างโมโห อย่างรําคาญ อย่างหงุดหงิด อย่างอารมณ์เสีย อย่างเบื่อหน่าย อย่างไม่สบอารมณ์
- คนเปลือย คนเปลือยกาย
- คนเย็บปักถักร้อย ช่างเย็บปักถักร้อย
- คนที่มีอาการฉุนเฉียว grumps อารมณ์ไม่ดี คนขี้บ่น คนที่มีอารมณ์ร้าย
- ที่ทําขึ้นเฉพาะสําหรับคนใดคนหนึ่ง ที่ตัดขึ้นตามขนาดวัด ที่ตัดเสื้อผ้าตามสั่ง
ประโยค
- หลังจากนั้น คุณก็กลายเป็นคนเฉื่อยชากับสิ่งแวดล้อม
- โกมีนัมเป็นคนเฉื่อยชา ชั้นเดาว่าเธอยังไม่เห็นมันแน่
- สายแล้ว ฉันเกลียดคนเฉื่อย วันนี้งดค่าจ้าง
- กระโดดหนึ่งครั้งหนีคนเฉื่อย อีกหนึ่งครั้งหนีเคราะห์ร้าย
- พี่เป็นคนเฉื่อยขนาดนั้นเชียวเหรอ ?
- เห็นคุณต่อมาคนเฉื่อยชา
- ผมเป็นคนเฉื่อยชาแค่ไหน
- ลักษณะเป็นคนเฉื่อยชา
- ใช่ มาขึ้นคนเฉื่อยชา
- คนเฉื่อยชาอย่างแก
- ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: 1 2
มือถือ