คนเหลือขอ คือ

• คนชั่วร้าย
  คนที่พระเจ้าทอดทิ้งและไม่สามารถจะช่วยได้
  คนสำมะเลเทเมา
  คนเลวทราม
  ผู้นอกรีต
  ผู้ไม่ยอมเชื่อ

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหลือ     เหฺลือ ก. เกิน, เกินต้องการ, มาก, มากเกิน; ยังอยู่, ค้างอยู่, ยังไม่หมด.
• เหลือขอ     ว. ดื้อมาก, เอาไว้ไม่อยู่.
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• ขอ     ๑ น. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวน หรือสับ, ตะขอ หรือ ตาขอ ก็เรียก. ๒ ก. พูดให้เขาให้สิ่งที่ต้องการ, วิงวอน. ๓ น.
• เด็กเหลือขอ    เด็กสารเลว
• คนกลั่นเหล้า    ผู้ต้มกลั่น เครื่องมือกลั่น
• คนกินเหล้า    นักดื่ม คนดื่มแอลกอฮอล์
• คนซื้อของ    นักช็อป คนไข้ บุคคลหรือบริษัทที่จ่ายเงินสำหรับสินค้าหรือการบริการ adj ผู้พึ่งคนอื่น ลูกความ
• คนเหลวไหล    กาฝากสังคม คนขี้เหล้า เสื้อผู้หญิง
• คนเหลาะแหละ    คนที่อ่อนแอ แมงกะพรุน คนที่เปลี่ยนแปลงความคิดบ่อย คนรวนเร คนไม่เด็ดขาด
• คนที่ตกเป็นเครื่องมือของผู้อื่น    หุ่นเชิด
• ขอความช่วยเหลือหรือข้อมูล    สอบถาม
• ด้วยความช่วยเหลือของ    ร่วมมือกับ

• เขามันแค่คนเหลือขอที่ไร้ประโยชน์