คนเห็นแก่ตัว คือ

• คนน่ารังเกียจ
  คนเห็นแก่กิน
  คนเห็นแก่ได้

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนเห็น     ผู้พบเจอ ผู้พบเห็น
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เห็น     ก. อาการของตาที่ประสบรูป, ปรากฏแก่ตา, ปรากฏแก่ใจ, คิดรู้.
• เห็นแก่     ก. มุ่งเฉพาะเพื่อ เช่น เห็นแก่ตัว เห็นแก่พวก เห็นแก่ได้.
• เห็นแก่ตัว     ซึ่งแสวงหาความสุขส่วนตัว ซึ่งแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัว หน้าเลือด หน้าโลหิต เอาเปรียบ เอาแต่ได้ งก ต้องการ ละโมบ อยากได้ โลภ ใจแคบ คำนึงถึงตัวเอง
• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• แก่ตัว     ว. ย่างเข้าวัยแก่.
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• คนเห็นแก่วัตถุ    พวกวัตถุนิยม
• คนที่เห็นแก่ตัว    คนที่ละโมบโลภมาก
• คนขับรถที่เห็นแก่ตัว    คนขับรถที่ไม่ระมัดระวัง
• คนเห็นแก่กิน    คนเห็นแก่ตัว คนน่ารังเกียจ
• คนเห็นแก่ได้    คนเห็นแก่ตัว

• ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัว ฉันคิดถึงแต่ลูกสาวของตัวเอง
• ไม่มีเหตุผลต้องไปเป็นห่วง คนเห็นแก่ตัวคนนั้นเลย
• ผู้จัดการเป็นคนเห็นแก่ตัว ไม่สนใจใคร และก็ใจแข็ง
• คนเห็นแก่ตัว ฉันตกหลุมรักโดเมียวจิคนนั้นน่ะแหละ !
• ขอบคุณนะ ที่เป็นเพื่อนกับคนเห็นแก่ตัวอย่างชั้น
• ไอ้คนเห็นแก่ตัว สื่อทุกฉบับในดีทรอยด์ลงข่าวนาย
• เพื่อนๆผมคิดว่า ผมกลายเป็น คนเห็นแก่ตัว เป็นคนแย่
• แกจะลืมครอบครัวเพราะคนเห็นแก่ตัวอย่างนั้นเหรอ
• ถ้ารักครั้งนี้ ทำให้ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวและใจร้าย
• ไอ้คนเห็นแก่ตัว นายมันคนเห้นแก่ตัวที่สุดในโลกเลย