คนไต่เขา คือ

• คนปีนเขา

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• คนไต่     คนปีน คนใฝ่สูง อุปกรณ์ที่ช่วยในการปีนป่าย ไม้เลื้อย
• ไต     ( สรีร ) น. อวัยวะคู่หนึ่งของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้องใกล้กระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับน้ำปัสสาวะ; สิ่งซึ่งเป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อ.
• ไต่     ก. อาการที่เคลื่อนไปหรือคืบคลานไปของสัตว์บางจำพวก เช่น กระรอก กระแต มด หนอน; เดินไปด้วยความระมัดระวัง เช่น ไต่กันสาด ไต่ลวด,
• ไต่เขา     ปีนเขา
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขา     ๑ น. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น. ๒ น. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง. ๓ น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• นักไต่เขา    นักปีนเขา นักปีน นักกีฬาปีนเขา นักขึ้นเขา ผู้อาศัยอยู่ตามภูเขา
• คนไต้หวัน    ชาวไต้หวัน
• คนไต่บันได    คนปีนบันได
• การไต่เขา    การปีนเขา
• คนภูเขา    คนดอย ชาวดอย ชาวเขา คนอาศัยอยู่ตามภูเขา ชาวกะเหรี่ยง
• คนปีนเขา    คนไต่เขา
• คนไม่เด็ดขาด    คนที่เปลี่ยนแปลงความคิดบ่อย คนรวนเร คนเหลาะแหละ