ความมีเชาว์ปัญญา คือ

• ความฉลาด

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีเชาว์     มีเล่ห์ ร้ายแรง เฉลียวฉลาด
• มีเชาว์ปัญญา     ฉลาด ซึ่งมีหัวคิด ซึ่งมีไหวพริบ
• เชาว์     ว. เร็ว. ( แผลงมาจาก ป. , ส. ชว).
• เชาว์ปัญญา     ปฏิภาณ ไหวพริบ ไหวพริบปฏิภาณ ความฉลาด สติสัมปชัญญะ ความสามารถในการพินิจพิเคราะห์
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาว     น. กลุ่มชนที่มีเชื้อชาติเดียวกัน เช่น ชาวไทย ชาวจีน หรืออยู่ในถิ่นฐานเดียวกัน เช่น ชาวเมือง ชาวชนบท หรือมีอาชีพอย่างเดียวกัน เช่น ชาวไร่ ชาวนา
• ปัญญา     น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. ( ป. ).
• ความมีปัญญาทึบ    ความขุ่นมัว ความเข้าใจยาก สิ่งทึบแสงหรือขุ่นมัว
• เชาวน์ปัญญา    ความเข้าใจลึกซึ้ง ความฉลาด สติปัญญา ไหวพริบ ความสามารถในการคิดและเรียนรู้ ปฏิภาณ ภูมิปัญญา เชาวน์ ความเฉลียวฉลาด ความหลักแหลม ความรอบรู้ ปัญญา
• ซึ่งมีเชาว์ปัญญา    ซึ่งมีไหวพริบ
• ที่มีเชาว์ปัญญา    หัวไว ที่มีไหวพริบ ที่มีไหวพริบปฏิภาณ