ที่มีเชาว์ปัญญา คือ

• หัวไว
  ที่มีไหวพริบ
  ที่มีไหวพริบปฏิภาณ

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีเชาว์     มีเล่ห์ ร้ายแรง เฉลียวฉลาด
• มีเชาว์ปัญญา     ฉลาด ซึ่งมีหัวคิด ซึ่งมีไหวพริบ
• เชาว์     ว. เร็ว. ( แผลงมาจาก ป. , ส. ชว).
• เชาว์ปัญญา     ปฏิภาณ ไหวพริบ ไหวพริบปฏิภาณ ความฉลาด สติสัมปชัญญะ ความสามารถในการพินิจพิเคราะห์
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาว     น. กลุ่มชนที่มีเชื้อชาติเดียวกัน เช่น ชาวไทย ชาวจีน หรืออยู่ในถิ่นฐานเดียวกัน เช่น ชาวเมือง ชาวชนบท หรือมีอาชีพอย่างเดียวกัน เช่น ชาวไร่ ชาวนา
• ปัญญา     น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. ( ป. ).
• ผู้มีเชาวน์ปัญญา    คนมีปฏิภาณ คนมีไหวพริบ
• ทําให้มีเชาว์ปัญญาดี    ทําให้ฉลาด
• เชาวน์ปัญญา    ความเข้าใจลึกซึ้ง ความฉลาด สติปัญญา ไหวพริบ ความสามารถในการคิดและเรียนรู้ ปฏิภาณ ภูมิปัญญา เชาวน์ ความเฉลียวฉลาด ความหลักแหลม ความรอบรู้ ปัญญา
• ความมีเชาว์ปัญญา    ความฉลาด