ความหยาบช้า คือ

• ความต่ําช้า
  ความเลวทราม
  ความเลว
  ความหยาบคาย
  ความหยาบโลน

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความหยาบ     n. ความไม่ละเอียด ตัวอย่างการใช้: ผ้าฝ้ายของอินเดียมักจะมีความหยาบมากกว่าผ้าฝ้ายของไทย
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยาบ     ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.
• หยาบช้า     ว. ต่ำช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาบ     ๑ น. เส้นปอ, เปลือกของต้นไม้บางชนิดที่มีปอหรือเส้นใย ใช้ปูรองขากูบกันไม่ให้กัดหนังช้างเป็นต้น. ๒ ว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ,
• ช้า     ๑ ว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กำหนด, เช่น มาช้า. ๒ ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น
• ความหยาบคาย    ความไม่มีมารยาท ความไม่สุภาพ พฤติกรรมหยาบคาย ภาษาไม่สุภาพ ความหยาบช้า ความเลว ความหยาบโลน ความทารุณ ความห้าวหาญ ความโหดเหี้ยม นิสัยหยาบคาย การประพฤติตัวไม่เหมาะสม การพูด / การกระทําที่หยาบคาย การไม่
• ความหยาบโลน    ความหยาบช้า ความเลว ความหยาบคาย
• คนหยาบช้า    มนุษย์ถ้ำ มนุษย์สมัยหิน
• ความหยาบละเอียด    พื้นผิวของงานศิลปะ เนื้อ
• ใจบาปหยาบช้า    ว. มีใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย.

• ความหยาบช้าเป็นดั่งเชื้อโรค ต้องกำจัด