ความไม่รู้สึกตัว คือ

• จิตไร้สํานึก

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความไม่รู้     การขาดความรู้ ู้อวิชชา ความไม่รู้เรื่องราว ความเขลา การไร้การศึกษา ความไม่รู้หนังสือ อวิชชา
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่รู้     v. ไม่เห็นหรือไม่รู้เรื่องราวทีเกิดขึ้น ชื่อพ้อง: ไม่รู้เรื่อง ตัวอย่างการใช้: ผมไม่รู้จริงๆ ว่าเขาวางแผนจะแกล้งคุณ
• ไม่รู้สึก     ตายด้าน ที่ไม่ตอบสนอง
• ไม่รู้สึกตัว     v. ขาดความรู้สึกเพราะหมดสติ ชื่อพ้อง: ขาดสติ, ไม่มีสติ, ไม่รู้ตัว ตัวอย่างการใช้: เขาไม่รู้สึกตัวแล้วรีบพาส่งโรงพยาบาลก่อนดีกว่า
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รู้     ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
• รู้สึก     ก. รู้ตัว เช่น ย่องไปข้างหลังอย่าให้เขารู้สึก หลับเป็นตายปลุกเท่าไรก็ไม่รู้สึก, รู้ด้วยการสัมผัส เช่น รู้สึกร้อน รู้สึกหนาว, รู้สำนึก เช่น
• รู้สึกตัว     1) v. รู้ว่าตนได้ทำผิดไป ชื่อพ้อง: สำนึกตัว, รู้สำนึก ตัวอย่างการใช้: เขาจะรู้สึกตัวก็ต่อเมื่อมีหลักฐานมามัดตัวเขา 2) v.
• สึก     ๑ ก. กร่อนไป, ร่อยหรอไป, เช่น รองเท้าสึก บันไดสึก. ๒ ( ปาก ) ก. ลาสิกขา, ลาสึก ก็ว่า. ๓ น. การรู้ตัว, การระลึกได้, การจำได้,
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ความไม่รู้ตัว    ความซื่อ ความไม่เป็นภัย ความไร้มลทิน ความไร้เดียงสา บุคคลที่ไร้เดียงสา สิ่งที่ไร้เดียงสา

• " ความไม่รู้สึกตัวมีโครงสร้างเหมือนภาษา "
• โครงสร้างของความไม่รู้สึกตัว ที่ฉันบอกนายไม่ใช่คี่ แต่เป็นคู่