ค่อยๆจางไป คือ

• ค่อยๆ จบสิ้นไป
  ค่อยๆหมดไป

• ค่อ     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ปลาช่อน. ( ดู ช่อน ).
• ค่อย     ๑ ว. ใช้ประกอบหลังนามหรือกริยา หมายความว่า ไม่ดัง, เบา, เช่น เสียงค่อย พูดค่อยเดินค่อย ๆ อย่าลงส้น; ไม่แรง, เบามือ, เช่น นวดค่อย ๆ จับค่อย ๆ. ๒
• ค่อยๆ     ช้าๆ ระมัดระวัง ไม่รีบร้อน เบาๆ เล็กน้อย แผ่วๆ นุ่มนวล เงียบ เบา ทีละน้อย ทีละชิ้น ทีละส่วน ทีละอย่าง ค่อย เรื่อยๆ ทีละเล็กทีละน้อย
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาง     ว. น้อยไป, ลดไป, ไม่เข้ม, (โดยมากใช้แก่สี รส กลิ่น).
• จางไป     หายไป เลือนไปทีละน้อย ละลาย เจือจาง
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ค่อยๆ จางไป    ค่อย ๆ หายไป
• ค่อยๆ จางหายไป    เลือนหาย ค่อยเลือนหายไป ค่อยๆ เลือนหายไป
• ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป    ค่อยเป็นค่อยไป
• ค่อยๆ จบสิ้นไป    ค่อยๆจางไป ค่อยๆหมดไป
• ค่อยๆ หมดไป    ร่อยหรอ หมด ค่อยๆร่วงโรย ค่อยๆเหี่ยวเฉา
• ค่อยๆ หายไป    ค่อยๆหมดไป
• ค่อยๆเลิกไป    ค่อยๆหมดไป

• นั่นละ ! เลือดแวมพ์ที่เขาดื่ม จะค่อยๆจางไป
• แม้กระทั่งความกังวลต่างๆก็จะค่อยๆจางไป
• ราวกลับความเจ็บปวดค่อยๆจางไป
• และไม่เหมือนโมเสสที่เอาผ้าคลุมหน้าไว้ เพื่อไม่ให้ชนอิสราเอลเพ่งดูความเสื่อมของรัศมีที่ค่อยๆจางไปนั้น