ค้อนขวับ คือ

• ค้อนควัก
  ค้อน
  มองค้อน

• ค้อ     น. ชื่อปาล์มชนิด Livistona speciosa Kurz ในวงศ์ Palmae ลำต้นตรง ใบออกเป็นกระจุกทรงกลม แต่ละใบแผ่เป็นรูปวงกลมคล้ายพัด ขอบก้านหยักเป็นสันคม ผลกลม
• ค้อน     ๑ น. ชื่อเครื่องมือที่มีหัวและด้าม สำหรับเคาะ ตอก ตี ทุบ, ลักษณนามว่า เต้า หรือ อัน; เครื่องมือชนิดหนึ่งใช้ในการจับปลา. ๒ ก.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
• ขวับ     ๑ ขฺวับ, ขฺวับเขฺวียว ว. เสียงหวดไม้เรียว. ๒ ขฺวับ ว. เร็ว, ทันที, เช่น เหลียวขวับ.
• วับ     ว. ฉับพลัน, ฉับไว, ใช้ประกอบอาการของแสงหรือสิ่งมีรูปร่างซึ่งปรากฏให้เห็น แล้วหมดสิ้นหรือลับหายไปอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด เช่น แสงหายวับ
• หันขวับ    v. หันไปอย่างเร็วหรือทันทีทันใด ชื่อพ้อง: หันวับ ตัวอย่างการใช้: พอประตูเปิดออกทุกคนก็หันขวับไปทางเดียวกัน
• ค่อนข้าง    ว. หนักหรือกระเดียดไปทางใดทางหนึ่ง เช่น ค่อนข้างดี.
• สะเทือนขวัญ    เขย่าขวัญ สยองขวัญ กลัว หวั่นเกรง เกรงกลัว
• หมอนขวาน    น. หมอนที่ทำหน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายขวาน ใช้อิง.
• ค่อนขอด    ก. ค่อนว่า, พูดแคะไค้ในเรื่องที่ไม่ดี, พูดให้เขาอายหรือเจ็บใจ, ยกความชั่วขึ้นมาว่าให้เจ็บใจ, ขอดค่อน ก็ว่า.
• ค่อนข้างดี    ปานกลาง
• บ้านในเมืองที่ค่อนข้างหรูหรา    บ้านตึกแถวที่ใช้กำแพงร่วมกัน บ้านในเมือง
• ค่อนข้างอ่อน    ไม่ค่อยเข้มข้น ไม่ค่อยแข็ง
• ค่อนข้างขาว    ค่อนข้างซีด ค่อนข้างซีดขาว ค่อนข้างขาวเผือก ซีดขาว ค่อนข้างจาง