ขวับ คือ

• ๑
  ขฺวับ, ขฺวับเขฺวียว
  ว. เสียงหวดไม้เรียว.
  ๒
  ขฺวับ
  ว. เร็ว, ทันที, เช่น เหลียวขวับ.

• วับ     ว. ฉับพลัน, ฉับไว, ใช้ประกอบอาการของแสงหรือสิ่งมีรูปร่างซึ่งปรากฏให้เห็น แล้วหมดสิ้นหรือลับหายไปอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด เช่น แสงหายวับ
• บิดขวา    ว. เรียกอาการที่ห่มจีวรโดยม้วนชายด้านข้างทั้ง ๒ ให้เป็นลูกบวบหันเข้าทางขวาว่า ห่มบิดขวา.
• หันขวับ    v. หันไปอย่างเร็วหรือทันทีทันใด ชื่อพ้อง: หันวับ ตัวอย่างการใช้: พอประตูเปิดออกทุกคนก็หันขวับไปทางเดียวกัน
• ไขว้กับ    ทับกับ พันกับ
• ขว้างกลับ    โยนกลับ
• ค้อนขวับ    ค้อนควัก ค้อน มองค้อน
• แขวนอยู่กับ    ห้อยลงมาจาก ห้อยอยู่กับ
• แขวนไว้กับ    ผูกไว้กับ เกี่ยวไว้กับ
• การยืนขวางผู้เล่นฝ่ายรับ    พิก
• ขวักไขว่    ขฺวักไขฺว่ ว. อาการที่เคลื่อนไหวสวนกันไปมาอย่างสับสน เช่น เดินขวักไขว่ บินขวักไขว่.
• ขวัดขวิด    ขฺวัดขฺวิด ก. กวัดไกว เช่น เท้ากวัดขวัดขวิดคือควัน. (ม. ฉันท์ มหาราช).
• ไขว้เขว    ก. สับกัน; (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า เอาของไปจำนำ.
• ขวง    ๑ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Glinus oppositifolius A. DC. ในวงศ์ Molluginceae ใช้ทำยาได้, ผักขวง สะเดาดิน หรือ ผักขี้ขวง ก็เรียก. ๒ น. ข่วง, บริเวณ, ลาน, เช่น ให้ยกหอกลองยังขวงหลวงริมสนาม. (พงศ. โยนก). ๓
• ขวด    น. ภาชนะกลวงใน โดยมากทำด้วยแก้ว รูปสูง มักมีคอหรือปากแคบ สำหรับบรรจุของเหลวเป็นต้น, ลักษณนามว่า ใบ.
• ขวน    ขฺวน (โบ) ก. ขวนขวาย, ใฝ่, เช่น ขวนทรรป ว่าใฝ่จองหอง. (ม. คำหลวง สักบรรพ).

• จากนั้น พวกเราก็เงียบกันไปพักนึง ยูชอนหันขวับทันที
• ชั้นหันขวับเลย แบบว่า
• ไม่ได้หันขวับซะหน่อย