จระคลุ่ม คือ

• จะระคฺลุ่ม
  (กลอน) ว. มืดมัว, คลุ้ม.

• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลุ่ม     คฺลุ่ม น. ลักษณะของปากภาชนะที่งุ้มหรือโค้งเข้าอย่างปากตะลุ่ม.
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุ่ม     ว. ต่ำ (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับน้ำที่ไหลท่วมได้หรือน้ำขึ้นถึง) เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.
• จระคลับ    จะระคฺลับ (กลอน) ว. มืด, ครึ้ม.
• จระคล้าย    จะระคฺล้าย (กลอน) ก. ใกล้กราย, อยู่ใกล้, โบราณเขียนเป็น จรคล้าย ก็มี, เช่น โหยบเหนสายใจ จรคล้าย. (กำสรวล).
• พระคลัง    คลังสมบัติ
• ของที่มีลักษณะคล้ายระฆัง    ทรงกระดิ่ง ทรงระฆัง
• จระจุ่ม    จะระ- (กลอน) ก. ใส่, เผา, ทิ้ง, โยน.
• พระคลังข้างที่    ท้องพระคลัง
• มีลักษณะคล้ายร่ม    ครอบคลุมหมด คล้ายร่ม
• ผู้มีพระคุณ    อุปการี ผู้ที่สนับสนุนทางการเงิน ผู้ช่วยเหลือ ผู้ทำกุศล ผู้ทำความดี ผู้บริจาค
• ทำให้มีลักษณะคล้ายละคร    ทำให้เป็นเรื่องน่าทึ่ง แปลงละคร