จระคล้าย คือ

• จะระคฺล้าย
  (กลอน) ก. ใกล้กราย, อยู่ใกล้, โบราณเขียนเป็น จรคล้าย ก็มี, เช่น โหยบเหนสายใจ จรคล้าย. (กำสรวล).

• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คล้า     คฺล้า น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Schumannianthus dichotomus (Roxb.) Gagnep. ในวงศ์ Marantaceae ต้นสูง ๑-๒ เมตร แตกแขนงตามลำต้น ใบกว้าง.
• คล้าย     คฺล้าย, -คฺลึง ว. เกือบเหมือน.
• ล้า     ๑ ว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า. ๒ ว.
• ล้าย     ก. ไล้, บ้าย, ทา.
• จระคลับ    จะระคฺลับ (กลอน) ว. มืด, ครึ้ม.
• จระคลุ่ม    จะระคฺลุ่ม (กลอน) ว. มืดมัว, คลุ้ม.
• พระคลัง    คลังสมบัติ
• ระคาย    น. ละอองที่ทำให้คายคัน. ก. ทำให้คายคันเหมือนถูกละออง เช่น ระคายตัว, กระทบกระเทือนกายใจให้เกิดรำคาญไม่สุขใจ เช่น ระคายหู, (กลอน) ใช้เป็น กระคาย ก็มี.
• ตะคลับตะคล้าย    ก. คลับคล้าย. (ดึกดำบรรพ์).
• ของที่มีลักษณะคล้ายระฆัง    ทรงกระดิ่ง ทรงระฆัง
• กระคาย    (กลอน) ว. ระคาย เช่นบุกแฝกกระคายคา ละเลาะลัดลดาดอน. (ม. ฉันท์ มหาราช).
• พระคลังข้างที่    ท้องพระคลัง