จำบัง คือ

• ๑
  ก. รบ เช่น คชจำบังข้าศึก. (ตะเลงพ่าย).
  น. ศึก, สงคราม; นักรบ. (จารึกสยาม). (ข. จํบาง, จมฺบำง ว่า การรบ, สงคราม).
  ๒
  ก. กำบังกาย, หายตัวไป, เช่น โจนจำบับจำบัง. (ม. คำหลวง มหาราช).

• จำ     ๑ ก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้. ๒ ก. ลงโทษด้วยวิธีเอาโซ่ตรวนล่ามไว้ เช่น จำโซ่ จำตรวน, ลงโทษด้วยวิธีขัง เช่น จำคุก. ๓ ก.
• บัง     ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
• จำบับ    ก. จับ เช่น โจนจำบับจำบัง. (ม. คำหลวง มหาราช). (ข. จํบาบ่ ว่า การปล้ำกัน, การประสานมือกัน).
• จำบ่ม    ว. ผลไม้ที่แก่ยังไม่ได้ที่ เก็บเอามาบ่มให้สุก เรียกว่า ผลไม้จำบ่ม เช่น มะม่วงจำบ่ม.
• กำบัง    ๑ ก. บัง เช่น หาที่กำบังฝน, บังอย่างมิดชิด เช่น กำบังกายเข้าไป. ๒ น. ช่อดอกไม้. (ช.). ๓ น. ชื่อว่านต้นดั่งกระชาย หัวเล็ก ๆ ติดกันดั่งกล้วยไข่ ต้นและใบเขียว เนื้อในขาว ใช้สำหรับเป็นว่านกันภัยในทางลัท
• ก่ำบึ้ง    ดู บึ้ง ๑.
• ที่กำบัง    มูนดิน
• แผ่นกำบัง    แผ่นผนัง
• เงินได้กำบัง    (เศรษฐ) น. รายรับในดุลการชำระเงินระหว่างประเทศอันเกิดจากค่าบริการต่าง ๆ การใช้จ่ายเงินของนักท่องเที่ยว ค่าประกันภัย เป็นต้น.
• ยาสามัญประจำบ้าน    (กฎ) น. ยาแผนปัจจุบันหรือยาแผนโบราณ ที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขประกาศเป็นยาสามัญประจำบ้าน.
• จำนวนจริง    (คณิต) น. จำนวนใด ๆ ซึ่งอาจเป็นจำนวนตรรกยะหรือจำนวนอตรรกยะ.
• ประจำครั่ง    ก. เอาครั่งผนึกแล้วประทับเครื่องหมายเป็นสำคัญ.
• การออกจากที่กำบัง    การผึ่งแดดผึ่งฝนหรือผึ่งลม
• ดูเหมือนจะทำบางสิ่ง    ดูเหมือนจะ เหมือนเริ่มจะ
• นักเต้นระบำบาเล่ท์หญิง    นักบัลเลต์

• จำบังกาโลว์ของเราที่ ทะเลเเคสเปียนได้ไหม
• นั่นวิเวียน เพรซแมน แม่ยกประจำบังกะโล