ชกหัว คือ

• v.
  เขกหรือโขกศีรษะด้วยกำปั้นเพราะเจ็บใจตัวเอง
  ชื่อพ้อง: ตีอกชกหัว
  ตัวอย่างการใช้: วันๆ เขาไม่คิดจะทำอะไรนอกจากตีอกชกหัวอย่างนี้

• ชก     ก. ต่อยด้วยหมัดหรือกำปั้น.
• กห     กระทรวงกลาโหม
• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• ตีอกชกหัว    ชกหัว ตีโพยตีพาย
• ชกหน้า    ตบ ตบหน้า ฟาด
• การชกหน้า    การตบ การตบหน้า
• การชกหมัดฮุค    หมัดฮุค การใช้หมัดฮุค
• ขิกหัว    (โบ) ก. หัวเราะเบา ๆ เช่น พระลออดบ่ได้ ขิกหัว. (ลอ).
• จิกหัว    ก. เอามือขยุ้มผมแล้วรั้งไป; บังคับให้พุ่งไป เช่น เครื่องบินจิกหัวลง; กดขี่, ข่มขี่, เช่น จิกหัวใช้.
• ชักหัวคิว    v. เรียกรับผลประโยชน์จากผู้ประกอบการ ตัวอย่างการใช้: บริษัทเราชักหัวคิวจากบริษัทร่วม ทำให้มีรายได้เพิ่มขึ้นมา
• บอกหัว    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กะโหลกหัว.
• ผงกหัว    v. กระดกหน้าขึ้น ชื่อพ้อง: ผงกศีรษะ ตัวอย่างการใช้: เธอผงกหัวขึ้นมองเขาอย่างเต็มตาเมื่อฟังเขาพูดจบ
• หนักหัว    ว. ที่ต้องใช้ความคิดมาก เช่น ปัญหาเศรษฐกิจเป็นปัญหาหนักหัว, หนักสมอง ก็ว่า; (ปาก) เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ถึงจะสุกคาขั้ว ก็ไม่หนักหัวใคร. (เพลงพื้นบ้าน), หนักกบาล หนักกบาลหัว หนักกะลาหัว หร
• เขกหัว    มะเหงก เขก โขก
• โงกหัว    ง่วง โงก

• ใจกล้ามากเลยนะ่ ถึงได้ชกหัวหน้าน่ะ
• ผมจะชกหัวคูณกระเด้งติดกำแพงเลย
• ได้ยินว่าคุณชกหัวหน้าเหรอ ?
• เขาชกหัวหน้าแผนกเรา หรือ ?
• บางคนคงอยากชกหัวผม