ชนชาติเย้า คือ

• เย้า

• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนชาติ     ชาติ เผ่า สัญชาติ เชื้อสาย เชื้อชาติ ประเทศ
• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาต     ชาตะ- ก. เกิด. ( ป. ).
• ชาติ     ๑ ชาด, ชาติ-, ชาดติ- น. การเกิด เช่น ชาตินี้ ชาติหน้า; กำเนิด เช่น มีชาติมีสกุล; เหล่ากอ, เทือกเถา, เผ่าพันธุ์, เช่น ชาติเสือ ชาติขี้ข้า;
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• เย้     ว. เอียงจนเสียรูปโดยมีอาการทำท่าจะทลายลง เช่น ห้องแถวเย้จวนจะพัง, เฉ, ไม่ตรง, เบนหรือเอียงไป, เช่น เขียนหนังสือแถวเย้.
• เย้า     ๑ น. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง อยู่ในประเทศไทยตอนเหนือ เรียกตัวเองว่า เมี่ยน พูดภาษาเมี่ยนในตระกูลแม้ว-เย้า. ๒ ก. หยอก, สัพยอก.
• ชนชาติกัมพูชา    ชนชาติขอม ชนชาติเขมร
• ชนชาติขอม    ชนชาติกัมพูชา ชนชาติเขมร
• ชนชาติจาม    จาม แขกจาม
• ชนชาติยิว    ชาวยิวโบราณ ชาวอิสราเอล
• ชนชาติวิทยา    ชาติพันธุ์วิทยา ชาติวงศ์วิทยา
• ชนชาติเขมร    ชนชาติกัมพูชา ชนชาติขอม
• ลัทธิชนชาติ    ลัทธิเชื้อชาติ ลัทธิเผ่าพันธุ์ ลัทธิเหยียดผิว ลัทธิเหยียดหยามชนชาติ เผ่าพันธุ์นิยม