ชิณณะ คือ

• ว. แก่, เก่า, คร่ำคร่า. (ป.).

• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• ทุจจิณณะ    (แบบ) ว. ประพฤติชั่วแล้ว, ทำชั่วแล้ว, อบรมไม่ดี. (ป. ทุจฺจิณฺณ).
• ปัณณะ    (แบบ) น. บรรณ. (ป.).
• วัณณะ    (แบบ) น. สี, ผิว; ชนิด, อย่าง. (ป.; ส. วรฺณ). (ดู วรรณ-, วรรณะ).
• อุปกิณณะ    -ปะกินนะ ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).
• กัณณ์    (แบบ) น. หู. (ป.; ส. กรฺณ).
• ชั่วขณะ    adv. ช่วงเวลาสั้นๆ , ชื่อพ้อง: ชั่วครู่, ชั่วคราว, ชั่วประเดี๋ยว, ครู่เดียว ตัวอย่างการใช้: เธอตกใจกลัว จนรู้สึกเหมือนว่าได้หยุดหายใจไปชั่วขณะ
• ชิรณะ    ชิระนะ- ว. แก่, คร่ำคร่า, ชำรุด. (ป. ชีรณ; ส. ชีรฺณ).
• ชีรณะ    ชีระนะ- ว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ เช่น ชีรณกถา ว่า นิทานโบราณ, ชีรณฎีกา ว่า ฎีกาโบราณ. (ป., ส.).
• ชุษณะ    ชุดสะนะ (แบบ) ว. ขาว, สว่าง. (ส. โชฺยตฺสฺนา).
• จุณณียบท    จุนนียะบด (แบบ) น. บทบาลีเล็กน้อย ที่ยกขึ้นแสดงก่อนเนื้อความ. (ป.).
• บัณณาส    บันนาด ว. ห้าสิบ. (ป. ปณฺณาส).
• ปัณณาส    ว. ห้าสิบ. (ป.).
• มหัณณพ    น. มหรรณพ. (ป. มหณฺณว; ส. มหรฺณว).
• อัณณพ    น. อรรณพ, ห้วงน้ำ, ทะเล, มหาสมุทร. (ป. อณฺณว; ส. อรฺณว).