อุปกิณณะ คือ
-ปะกินนะ
ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).
- อุ น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
- อุป pref. คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า รอง ชื่อพ้อง: รอง
- ปก ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
- ชิณณะ ว. แก่, เก่า, คร่ำคร่า. (ป.).
- ทุจจิณณะ (แบบ) ว. ประพฤติชั่วแล้ว, ทำชั่วแล้ว, อบรมไม่ดี. (ป. ทุจฺจิณฺณ).
- ปัณณะ (แบบ) น. บรรณ. (ป.).
- วัณณะ (แบบ) น. สี, ผิว; ชนิด, อย่าง. (ป.; ส. วรฺณ). (ดู วรรณ-, วรรณะ).
- อัณณพ น. อรรณพ, ห้วงน้ำ, ทะเล, มหาสมุทร. (ป. อณฺณว; ส. อรฺณว).
- อิณะ น. หนี้ เช่น ราชิณ (ราช + อิณ) ว่า หนี้หลวง. (ป.; ส. ฤณ).
- กัณณ์ (แบบ) น. หู. (ป.; ส. กรฺณ).
- อุปกรณ์เสื้อผ้าที่ใช้ปกป้องร่างกายขณะเล่นกีฬา เครื่องช่วยปกป้องร่างกาย
- อัคนิคณะ น. เปลวไฟ. (ส.).
- อังคณะ น. ลาน, ที่ว่าง, สนาม. (ป., ส.).
- อุรณะ อุระนะ น. แกะตัวผู้. (ป., ส.).
- ปกเสื้อ คอเสื้อ ปก คอปก วงแหวนของเสา สิ่งที่คล้ายวงแหวน แถบหนังหรือโลหะที่ยึดรอบคอสัตว์