ซึ่งก่อกวน คือ

• ซึ่งก่อให้เกิดปัญหา
  ซึ่งรบกวน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• ก่อ     ๑ ก. ทำให้เกิดขึ้น มีขึ้น หรือเป็นรูปขึ้น เช่น ก่อไฟ ก่อสงคราม ก่อตึก. ๒ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Fagaceae
• ก่อกวน     ก. ก่อให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กวน     ๑ ( ถิ่น-อีสาน ) ( ปาก ) น. กวาน, ชื่อตำแหน่งขุนนางในภาคอีสานสมัยโบราณ แต่ชาวอีสานบางถิ่นออกเสียงเป็น กวน เช่น บ้านเมืองข้อนขุนกวน ยาดไพร่. ๒
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• ซึ่งกวนใจ    ซึ่งน่ารําคาญ
• อย่างก่อกวน    อย่างก่อให้เกิดปัญหา อย่างรบกวน
• ซึ่งกว้างออกไป    ซึ่งยาวออกไป ซึ่งยืดออกไป
• ้ก่อกวน    ทําให้กลุ้มใจ ทําให้วิตกกังวล
• คนก่อกวน    ผู้ก่อความรําคาญให้ผู้อื่น
• ตัวก่อกวน    ตัวปัญหา คนก่อปัญหา คนก่อเรื่อง
• ผู้ก่อกวน    n. บุคคลที่ก่อให้เกิดความรำคาญหรือความไม่สงบต่อเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งอยู่ได้ , , ชื่อพ้อง: ผู้ก่อความไม่สงบ ตัวอย่างการใช้: ทั้งหมดนี้เป็นฝีมือของผู้ก่อกวนที่ตั้งใจจะทำให้เกิดความสั่
• ซึ่งวกวนนอกประเด็น    ซึ่งอยู่ในทิศทางของเส้นสัมผัสวง} สัมผัสวง นอกลู่นอกทาง นอกเรื่อง ห่างประเด็น