ซึ่งกินไม่ได้ คือ

• ซึ่งไม่เหมาะสําหรับกิน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• งก     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• กินไม่ได้     ไม่เหมาะสำหรับกิน มีพิษ เป็นพิษ
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ได้     aux. เป็นคำช่วยกริยาแสดงความหมายปฏิเสธ คำตรงข้าม: ได้ ตัวอย่างการใช้: รัฐบาลไม่ได้แก้ไขราคาข้าวตกต่ำอย่างจริงจัง
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ซึ่งป้องกันไม่ได้    ซึ่งต้านทานไม่ได้
• ซึ่งกินได้    ซึ่งเหมาะแก่การกิน ซึ่งใช้กินได้ กินได้ ใช้กินได้ ซึ่งนํามากินได้ ซึ่งใช้สําหรับกิน
• ซึ่งคืนไม่ได้    ซึ่งไม่ได้รับคืน
• ซึ่งกลับคืนได้    ซึ่งนํากลับมาใช้ใหม่ได้
• ซึ่งป้องกันได้    ซึ่งต่อต้านการรุกรานได้ ซึ่งสามารถแก้ต่างหรือแก้คดีได้ ซึ่งรักษาไว้ได้ ยึดถือได้ ซึ่งต้านทานได้
• ซึ่งไม่สามารถป้องกันได้    ซึ่งไม่สามารถต้านทานได้
• ป้องกันไม่ได้    ต้านทานไว้ไม่อยู่ ยกเลิกไม่ได้ ไม่เป็นโมฆะ ไม่เหมาะสำหรับครอบครอง ไม่เหมาะสำหรับอย