ซึ่งคุยเขื่อง คือ

• ซึ่งคุยโว
  บวมโต
  โป่ง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• คุ     ว. ไหม้ระอุอยู่ข้างในอย่างไฟที่ไหม้ขอนไม้ระอุอยู่ข้างใน. ( ปาก ) ก. ดุ เช่น ถูกคุ.
• คุย     ๑ ก. พูดจาสนทนากัน; ( ปาก ) ปรึกษาหารือ เช่น เรื่องนี้ขอคุยกันก่อนที่จะตัดสินใจ; พูดเป็นเชิงโอ้อวด เช่น เรื่องแค่นี้ทำเป็นคุย. ๒ น.
• คุยเขื่อง     ( ปาก ) ก. พูดจาแสดงความใหญ่โต.
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขื่อง     ๑ ว. ค่อนข้างใหญ่, ค่อนข้างโต. ๒ ( ถิ่น-อีสาน ) น. ที่ซึ่งปลาช่อนปลาดุกอาศัยอยู่เวลาไข่.
• ขื่อ     น. ชื่อไม้เครื่องบนสำหรับยึดหัวเสาด้านขวาง; เครื่องจองจำนักโทษ ทำด้วยไม้มีช่องสำหรับสอดมือหรือเท้าแล้วมีลิ่มตอกกำกับกันขื่อหลุด;
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ซึ่งคอยเตือน    เกี่ยวกับการใช้เครื่องมอนิเตอร์ ซึ่งเป็นสิ่งเตือน
• ซึ่งเข้าไปยุ่งเรื่องคนอื่น    ซึ่งก้าวก่าย ซึ่งแทรกแซง
• ซึ่งไม่เข้าสังคม    ซึ่งไม่สังคมกับใคร ที่หลีกเลี่ยงการมีความสัมพันธ์กับผู้อื่น
• การคุยเขื่อง    การคุยโต การพูดโอ้อวด
• ซึ่งพูดหรือเขียนได้อย่างคล่องแคล่ว    หลั่งไหล
• ซึ่งคล้ายเหยี่ยว    ซึ่งเกี่ยวกับนกจำพวกเหยี่ยว
• ซึ่งไม่ขวยเขิน    ซึ่งไม่มียางอาย ซึ่งไม่ละอาย ซึ่งไม่สะทกสะท้าน