ซึ่งพูดไม่ได้ คือ

• ใบ้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• พูดไม่ได้     wordlessly adv ติดต่อกันด้วยวิธีอื่นที่ไม่ใช่การพูดหรือถ้อยคำ พูดไม่ออก ใบ้ ไม่พูด ไม่ริปาก ไม่ออกเสียง ไม่แก้ตัว พิการ
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ได้     aux. เป็นคำช่วยกริยาแสดงความหมายปฏิเสธ คำตรงข้าม: ได้ ตัวอย่างการใช้: รัฐบาลไม่ได้แก้ไขราคาข้าวตกต่ำอย่างจริงจัง
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ซึ่งวัดไม่ได้    ซีงไม่มีขอบเขต
• ซึ่งพูดไม่ออก    ซึ่งพูดติดขัด
• ซึ่งพึ่งพาไม่ได้    ซึ่งเชื่อถือไม่ได้
• ซึ่งกําจัดไม่ได้    ซึ่งทําลายไม่ได้
• ซึ่งขาดไม่ได้    ซึ่งจําเป็น
• ซึ่งคาดไม่ได้    ซึ่งทํานายไม่ถูก
• ซึ่งพอจะอวดได้    ซึ่งเหมาะที่จะปรากฏตัวในที่สาธารณะ ซึ่งเหมาะที่จะให้เป็นของขวัญได้

• ท่านรู้แล้วว่า แต่ก่อนท่านยังเป็นคนไม่เชื่อนั้น ท่านถูกชักนำให้หลงไปนับถือรูปเคารพซึ่งพูดไม่ได้ตามแต่ท่านจะถูกนำไป