ซึ่งพึ่งพาไม่ได้ คือ

• ซึ่งเชื่อถือไม่ได้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• พึ่ง     ๑ ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น. ๒ ว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก
• พึ่งพา     ก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ได้     aux. เป็นคำช่วยกริยาแสดงความหมายปฏิเสธ คำตรงข้าม: ได้ ตัวอย่างการใช้: รัฐบาลไม่ได้แก้ไขราคาข้าวตกต่ำอย่างจริงจัง
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ซึ่งพึ่งพาได้    ซึ่งวางใจได้ ซึ่งไว้ใจได้
• ซึ่งพูดไม่ได้    ใบ้
• ซึ่งพิสูจน์ไม่ได้    ซึ่งเชื่อโชคลาง
• ซึ่งพัดพาไปด้วยลม    ซึ่งกระจัดกระจายด้วยลม
• ซึ่งพึ่งพากัน    ซึ่งถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
• ซึ่งพับได้    ซึ่งสามารถถูกเปลี่ยนแปลงได้ ซึ่งแปลงเป็นรถเปิดประทุนได้.n.รถยนต์หรือเรือที่เปิดประทุนได้
• ซึ่งไม่พึ่งพาใคร    พอเลี้ยงตัวเองได้ พึ่งพาตัวเองได้ แบบพอเพียง ซึ่งทําเองได้ ซึ่งมีทุกสิ่งที่จําเป็น ซึ่งไม่ขึ้นอยู่กับใคร