ซึ่งสับสน คือ

• ซึ่งยุ่งเหยิง
  ซึ่งวุ่นวาย
  ยากที่จะเข้าใจ
  ซึ่งงุนงง
  งุนงง
  วิตกกังวล
  ไม่มีสมาธิ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• สับ     ๑ ก. เอาของมีคมเช่นมีดหรือขวานฟันลงไปโดยแรงหรือซอยถี่ ๆ เช่น สับกระดูกหมู สับมะละกอ, กิริยาที่เอาสิ่งมีปลายงอนหรือปลายแหลมเจาะลงไป เช่น
• สับสน     ก. ปะปนกันยุ่งไม่เป็นระเบียบ เช่น ข่าวสับสนทำให้ได้ข้อมูลไม่ถูกต้อง ผู้คนมากมายเดินไปมาสับสน.
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• ซึ่งสนับสนุน    ซึ่งส่งเสริม
• ซึ่งสับสนวุ่นวาย    ซึ่งไม่เป็นระเบียบ ซึ่งปั่นป่วน ซึ่งไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย ยุ่งเหยิง อีรุงตุงนัง
• ซึ่งสับสนอลหม่าน    ซึ่งยุ่งเหยิง ซึ่งไม่มีระบบ ซึ่งไม่มีระเบียบ
• อย่างสับสน    อย่างวุ่นวาย
• เสียงสับสน    หอสูงสู่สวรรค์ที่สร้างไม่สำเร็จ
• ซึ่งสืบสกุล    ซึ่งสืบทอดมา ซึ่งสืบทอดมาจากต้นกำเนิด ซึ่งเคลื่อนลง
• เสียงดังสับสน    ความสับสนวุ่นวาย ความอึกทึกครึกโครม ความเอะอะ ความโกลาหล
• ซึ่งสนุกสนาน    ร่าเริง
• ซึ่งนิ่งสนิท    อยู่กับที่ ซึ่งไม่เคลื่อนไหว
• ซึ่งสนใจ    ซึ่งอยากรู้ ซึ่งเอาใจใส่
• กองกำลังสนับสนุน    กองกำลังเสริม สิ่งที่ใช้เสริมกำลัง