ซึ่งสับสนอลหม่าน คือ

• ซึ่งยุ่งเหยิง
  ซึ่งไม่มีระบบ
  ซึ่งไม่มีระเบียบ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ซึ่งสับสน     ซึ่งยุ่งเหยิง ซึ่งวุ่นวาย ยากที่จะเข้าใจ ซึ่งงุนงง งุนงง วิตกกังวล ไม่มีสมาธิ
• สับ     ๑ ก. เอาของมีคมเช่นมีดหรือขวานฟันลงไปโดยแรงหรือซอยถี่ ๆ เช่น สับกระดูกหมู สับมะละกอ, กิริยาที่เอาสิ่งมีปลายงอนหรือปลายแหลมเจาะลงไป เช่น
• สับสน     ก. ปะปนกันยุ่งไม่เป็นระเบียบ เช่น ข่าวสับสนทำให้ได้ข้อมูลไม่ถูกต้อง ผู้คนมากมายเดินไปมาสับสน.
• สับสนอลหม่าน     วุ่นวาย อลหม่าน
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• อลหม่าน     อนละ- ว. ชุลมุน, วุ่นวาย, แตกตื่น.
• หม่า     ( ปาก ) ก. กิน เช่น ในห้องมีของกินมาก เข้าไปหม่าเสียซิ; ปล่อยไว้ไม่เป็นระเบียบ เช่น เสื้อผ้าข้าวของไม่เก็บ หม่าไว้เต็มห้อง; หมัก, แช่ให้อ่อนตัว,
• ม่าน     ๑ น. เครื่องกั้นบัง โดยปรกติทำด้วยผ้า ใช้ห้อยกั้นห้องหรือประตูหน้าต่างเป็นต้น, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ม่านควัน. ๒
• วิ่งสับสนอลหม่าน    ์แตกตื่น
• ฝูงชนที่กําลังสับสนอลหม่าน    ฝูงชนวุ่นวาย
• ความสับสนอลหม่าน    ความวุ่นวาย ความอึกทึกครึกโครม ความเอะอะ ความโกลาหล ความชุลมุน ความสับสนวุ่นวาย การเคลื่อนไหวอย่างไม่เป็นระเบียบของบรรยากาศ การไหลทะลัก ความพล่าน ความยุ่งเหยิง การก่อกวน การเอะอะโวยวาย
• ซึ่งสนับสนุน    ซึ่งส่งเสริม
• ทำให้อลหม่าน    ทำให้วุ่นวาย