ซึ่งหลอกลวง คือ

• ซึ่งไม่จริงใจ
  ซึ่งปลิ้นปล้อน
  ซึ่งตีสองหน้า
  ซึ่งมีสองหน้า
  ซึ่งลวงตา
  ที่ไม่มีอยู่จริง
  ซึ่งฉ้อโกง
  ซึ่งต้มตุ๋น
  เท็จ
  ซึ่งกุขึ้นมา
  ซึ่งเสแสร้ง
  ไม่จริง
  ซึ่งไม่ซื่อ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• หลอ     ว. ใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือหลอ หมายความว่า หลงเหลืออยู่ เช่น รถชนกันอย่างนี้ จะมีอะไรเหลือหลอเล่า, ถ้าใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า หมดเกลี้ยง
• หลอก     ๑ หฺลอก ก. ทำให้เข้าใจผิดสำคัญผิด เช่น หลอกขายของปลอม, ทำให้ตกใจ เช่น ผีหลอก, ล้อ เช่น แลบลิ้นหลอก; ขัดกัน เช่น สีหลอกกัน. ๒ ว. ไม่จริง
• หลอกลวง     ก. ใช้อุบายทุจริตลวงให้เข้าใจผิด, ( กฎ ) แสดงข้อความอันเป็นเท็จหรือปกปิดข้อความจริงที่ควรบอกให้แจ้ง เพื่อให้บุคคลอื่นเข้าใจผิด.
• ลอก     ก. เอาเปลือกหรือผิวออกมาเป็นแผ่น ๆ เช่น ลอกหนังงู ลอกเปลือกปอกระเจา, กิริยาที่เปลือกหรือผิวหลุดออกเป็นแผ่น ๆ เช่น หนังลอก,
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• กลวง     ๑ กฺลวง ว. เป็นรูเป็นโพรงข้างใน, ไม่ตัน. ๒ กฺลวง น. บริเวณ, ที่ว่าง, ท่ามกลาง, เช่น ในกลวงป่าตาลนี๋มีศาลาสองอัน. ( จารึกสยาม ). ๓
• ลวง     ๑ ก. ทำให้หลงผิด เช่น ขุดหลุมพรางลวงข้าศึก. ๒ น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๘, เขียนเป็น รวง ก็มี.
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• ซี่งหลอกลวง    เป็นภาพลวง เป็นมายา ไม่เป็นจริง
• สิ่งหลอกลวง    เรื่องหลอกลวง การจินตนาการ การนึกฝัน ความเพ้อฝัน ปีศาจที่หลอกหลอน ผลิตผลของจินตนาการ ภาพจินตนาการ ภาพเพ้อฝัน
• อย่างหลอกลวง    อย่างมีเล่ห์เหลี่ยม อย่างโอ้อวด ในทางที่ผิด อย่างเจ้าเล่ห์ อย่างโกหก อย่างไม่จริงใจ อย่างไม่ซื่อ
• เรื่องหลอกลวง    เรื่องแหกตา เรื่องโกหก สิ่งหลอกลวง เรื่องที่แต่งขึ้น
• ที่หลอกลวง    ล่อลวง ที่โกง

• ผู้ซึ่งหลอกลวงโลกไว้ทั้งหมด