ซึ่งหลอกล่อ คือ

• ซี่งมีกลอุบาย

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• หลอ     ว. ใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือหลอ หมายความว่า หลงเหลืออยู่ เช่น รถชนกันอย่างนี้ จะมีอะไรเหลือหลอเล่า, ถ้าใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า หมดเกลี้ยง
• หลอก     ๑ หฺลอก ก. ทำให้เข้าใจผิดสำคัญผิด เช่น หลอกขายของปลอม, ทำให้ตกใจ เช่น ผีหลอก, ล้อ เช่น แลบลิ้นหลอก; ขัดกัน เช่น สีหลอกกัน. ๒ ว. ไม่จริง
• หลอกล่อ     ก. หลอกให้เชื่อโดยมีเครื่องจูงใจ, ล่อหลอก ก็ว่า.
• ลอก     ก. เอาเปลือกหรือผิวออกมาเป็นแผ่น ๆ เช่น ลอกหนังงู ลอกเปลือกปอกระเจา, กิริยาที่เปลือกหรือผิวหลุดออกเป็นแผ่น ๆ เช่น หนังลอก,
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• ล่อ     ๑ น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง. ๒ ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา;
• ซี่งหลอกลวง    เป็นภาพลวง เป็นมายา ไม่เป็นจริง
• ซึ่งหลอกลวง    ซึ่งไม่จริงใจ ซึ่งปลิ้นปล้อน ซึ่งตีสองหน้า ซึ่งมีสองหน้า ซึ่งลวงตา ที่ไม่มีอยู่จริง ซึ่งฉ้อโกง ซึ่งต้มตุ๋น เท็จ ซึ่งกุขึ้นมา ซึ่งเสแสร้ง ไม่จริง ซึ่งไม่ซื่อ
• หลอกล้อ    ก. ทำกิริยาอาการเย้าเล่น, ล้อหลอก ก็ว่า.
• สิ่งหลอกลวง    เรื่องหลอกลวง การจินตนาการ การนึกฝัน ความเพ้อฝัน ปีศาจที่หลอกหลอน ผลิตผลของจินตนาการ ภาพจินตนาการ ภาพเพ้อฝัน
• อย่างหลอกลวง    อย่างมีเล่ห์เหลี่ยม อย่างโอ้อวด ในทางที่ผิด อย่างเจ้าเล่ห์ อย่างโกหก อย่างไม่จริงใจ อย่างไม่ซื่อ
• เรื่องหลอกลวง    เรื่องแหกตา เรื่องโกหก สิ่งหลอกลวง เรื่องที่แต่งขึ้น
• ซึ่งหลอกหลอนอยู่    ซึ่งสิงอยู่ ที่มีผีสิงอยู่