ซึ่งเขียวชอุ่ม คือ

• มีสีเขียว

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขียว     ๑ ( โบ ) ก. รีบไป, รีบมา, เคียว หรือ เครียว ก็ใช้. ๒ ว. มีสีอย่างสีใบไม้สด, บางทีหมายถึงเขียวครามด้วย เช่น สุดหล้าฟ้าเขียว โกรธจนหน้าเขียว;
• เขียวชอุ่ม     1) v. มีสีเขียวสดชื่นสบายตา , ตัวอย่างการใช้: ต้นไม้ตรงเกาะกลางถนนเขียวชอุ่มและสดชื่นอยู่ตลอดเวลา 2) v.
• ชอุ่ม     ชะ- ว. ชุ่ม, สดชื่น, เช่น เขียวชอุ่ม; ชุ่มด้วยละอองน้ำจนเห็นเป็นมืดคลุ้มหรือมืดมัว เช่น ท้องฟ้าชอุ่ม.
• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• ที่เขียวชอุ่ม    ที่มีสีเขียวสด
• ป่าเขียวชอุ่ม    ป่าทึบ ป่าดงดิบ ไม้ที่มีใบเขียว
• ซึ่งเชี่ยวชาญ    ซึ่งมีความชํานาญ ซึ่งมีประสบการณ์ ซึ่งรอบรู้ ซึ่งชํานาญ
• ซึ่งเขียวขจี    เขียวชอุ่ม
• พืชเขียวชอุ่มขนาดเล็กจำพวก laurusnobilis ของยุโรป    ใบของพืชดังกล่าวที่ใช้ประดับเป็นสัญลักษณ์แห่งเกียรติยศ
• หลังเขียว    ดู กุแล.
• มันเขี้ยว    ก. อยากกัดอยากกินอยู่เรื่อย ๆ.
• มีสีเขียว    ขจี เขียวขจี เขียวชอุ่ม ซึ่งเขียวชอุ่ม
• ซึ่งไม่เชี่ยวชาญ    ซึ่งไม่มีทักษะ ซึ่งไร้ประสบการณ์ ซึ่งไม่ชํานาญ