ซึ่งเย้ยหยัน คือ

• ซึ่งดูถูกดูแคลน
  ซึ่งสบประมาท

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เย้     ว. เอียงจนเสียรูปโดยมีอาการทำท่าจะทลายลง เช่น ห้องแถวเย้จวนจะพัง, เฉ, ไม่ตรง, เบนหรือเอียงไป, เช่น เขียนหนังสือแถวเย้.
• เย้ย     ก. พูดหรือกระทำให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.
• เย้ยหยัน     ก. พูดหรือแสดงกิริยาดูถูกเยาะเย้ยให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยัน     ก. เยาะ, เย้ย.
• ยัน     ๑ ก. ต้านไว้, ทานไว้, ดันไว้, เช่น ยันประตูไว้ไม่ให้ล้ม, ค้ำไว้ เช่น ถือไม้เท้ายันกาย, ดันตัวขึ้น เช่น เอามือยันตัวลุกขึ้นจากพื้น; จด เช่น
• อย่างเย้ยหยัน    อย่างเยาะเย้ย อย่างประชดประชัน อย่างดูถูกดูแคลน อย่างสบประมาท
• ผู้เย้ยหยัน    ผู้ถากถาง ผู้เยาะเย้ย ผู้เสียดสี ผู้เหน็บแนม
• น่าเย้ยหยัน    น่าหัวเราะ ไร้สาระจนน่าหัวเราะ โง่บรม ไร้สาระ ไร้สาระที่สุด
• การเย้ยหยัน    การถากถาง การหัวเราะเยาะเย้ย การเสียดสี การเหน็บแนม บทประพันธ์เหน็บแนมหรือเสียดสี เรื่องเสียดสี เรื่องเหน็บแนม การดูถูก การเยาะเย้ย การหัวเราะเยาะ การประชดประชัน การสบประมาท การค่อนขอด การหยัน การเห
• คำพูดเย้ยหยัน    การขุดคุ้ย การเยาะเย้ย คำพูดทิ่มแทง คำพูดทิ่มแทงใจ
• คําพูดเย้ยหยัน    คําพูดถากถาง
• คําเย้ยหยัน    คําถากถาง คําเยาะเย้ย คําเหน็บแนม
• การพูดเย้ยหยัน    การดูถูก