พาหลบไป คือ

• แอบพาไป

• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• หลบ     หฺลบ ก. หลีก, เลี่ยงไม่ให้พบ, เลี่ยงไม่ให้ถูก เช่น หลบลูกปืน; แอบ เช่น หลบเข้าหลังตู้; กลับเข้าใน เช่น ไข้หลบ; ปกคลุมหลุบลงมา
• หลบไป     หลีกทาง หลีกไป หลบเข้าข้าง แอบไปด้านข้าง หลีกหนี ถอยไป
• ลบ     ก. ทำให้หายไปด้วยอาการเช็ดหรือถู, ทำให้หายไป เช่น น้ำลบฝั่ง; หักออก, ชักออก, (ใช้แก่วิธีเลข). ว. ที่เป็นไปในทางร้าย ทางไม่ดี หรือทางทำลาย เช่น
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• เอาหลบไว้    เก็บไว้
• วิ่งหลบไป    วิ่งหนี
• แอบหลบไป    ดอดหนี หลบหนี แอบหนี
• หลบไปเงียบๆ    ออกไปเงียบๆ เลี่ยงออกไปเงียบๆ
• ชนจนหลบไปด้านหนึ่ง    กระแทกจนเบี่ยงไปข้างหนึ่ง
• ส่งสัญญาณมือให้หลบไป    โบกมือให้ออกไป
• หลบไปทางด้านข้าง    หลบฉาก หลีกเลี่ยง
• ซึ่งหักลบไป    ซึ่งอนุมานได้
• ซึ่งแฉลบไป    ซึ่งเบนไป
• งีบหลับไป    งีบ หลับไปโดยไม่รู้ตัว